Τρόπος να ζεις

Οι πέντε αρχές του Ρέικι


 Μόνο για σήμερα μην θυμώνεις

 Μόνο για σήμερα μην ανησυχείς

 Μόνο για σήμερα κέρδισε τίμια το ψωμί σου

 Μόνο για σήμερα να σέβεσαι κάθε έμβιο ον

 Μόνο για σήμερα δείξε ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες του

Μόνο για σήμερα μην θυμώνεις

Ο θυμός είναι μια πολύ δυνατή ενέργεια που γίνεται ενας ενεργειακός εμετός όταν τον πετάξουμε προς τα έξω, προς τον εξωτερικό κόσμο και δηλητήριο όταν τον στρέψουμε προς τα μεσα. Ένα δηλητήριο που απλώνεται παντού στο σώμα μας, στα κοκάλα, στο αίμα, στους μύες, στο κεφάλι…

Η λύση δεν είναι ούτε να τον πετάξουμε προς τους άλλους ούτε να τον καταπιούμε. Ό,τι καταπιέζεται μέσα μας γιγαντώνεται και στρέφεται εναντίον μας. Η λύση είναι να τον μεταμορφώσουμε.

Οι πιο συμπονετικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι στον κόσμο υπήρχαν οι πιο θυμωμένοι άνθρωποι.

Ο θυμός και η συμπόνια είναι τα δυο άκρα της ίδιας ενέργειας. Αν συναντήσουμε τον θυμό μας, τον αποδεχτούμε και τον κατανοήσουμε τότε δεν έχει κανένα λόγο να υπάρχει μέσα στον σκιερό εαυτό μας. Αμέσως αυτόματα η ενέργεια του, μια όμορφη δημιουργική ενέργεια, βγαίνει στο φως και μεταμορφώνεται σε συμπόνια. Η συμπόνια που είναι καθαρή αγάπη φέρνει γαλήνη στην καρδιά και το νου και μας οδηγεί χωρίς προσπάθεια προς το φως.

 Μόνο για σήμερα μην ανησυχείς

Η γαλήνη της καρδιάς και του νου μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς μέσα στην εξωτερική ανασφάλεια και τον πανικό που επικρατεί γύρω μας. Κάθε τι που μας συμβαίνει το βλέπουμε σαν δώρο, σαν ευκαιρία για μεγάλωμα, για ωρίμανση. Γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας και ότι εχουμε προστασία αν πάσα στιγμή.

Αν όμως δεν έχουμε Πιστή στο θεϊκό σχέδιο και επιτρέψουμε τις αρνητικές σκέψεις να πλημμυρίσουν το μυαλό μας τότε απομακρυνόμαστε από την πηγή της ασφαλείας και δημιουργούμε τις συνθήκες για να βιώσουμε ανασφάλεια, φόβο και έλλειψη αγάπης.

Υπάρχει μια πολύ όμορφη ιστορία που μπορεί να μας δείξει ακριβώς τι συμβαίνει όταν δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην Ύπαρξη.

Εκείνες τις στιγμές του μεγάλου φόβου…

Ένας ορειβάτης, θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας. Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα µόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό µόνος…

Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν µαύρα. Μηδενική ορατότητα. Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα. Καθώς ο άνδρας ανέβαινε και απείχε λίγα µόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού, γλίστρησε και έπεσε στο κενό µε μεγάλη ταχύτητα.

Ο ορειβάτης πού το µόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν µαύρες κουκίδες, είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά. Συνέχισε να πέφτει και σε εκείνες τις στιγμές του μεγάλου φόβου ήρθαν στο μυαλό του όλα τα καλά και τα άσχημα επεισόδια της ζωής του.

Σκεφτόταν, τώρα, το πόσο κοντά στο θάνατο ήταν, όταν ξαφνικά ένιωσε το σκοινί πού ήταν δεμένο στη µμέση του να τον τραβά δυνατά. Το σώμα του ορειβάτη κρεμόταν πλέον στον αέρα. Μόνο το σκοινί τον κρατούσε ζωντανό. Εκείνη τη στιγμή της αμηχανίας και καμιάς άλλης επιλογής, φώναξε:

– Θεέ µου, βοήθησε µε!

Ξαφνικά, µια βαθειά φωνή προερχομένη από τον ουρανό απάντησε:

– Τι θέλεις να κάνω;

– Σώσε µε, Θεέ µου!

– Αληθινά, νομίζεις ότι μπορώ να σε σώσω;

– Βέβαια, πιστεύω ότι Εσύ μπορείς!

– Τότε, κόψε το σκοινί που είναι δεμένο στη μέση σου …

Στο σημείο αυτό σταμάτησα να διαβάζω και με απορία σκέφτηκα :

«Θεέ µου, τι ζητάς από αυτόν τον άνθρωπο; Είναι δυνατόν να του ζητάς να κόψει το σκοινί, το µόνο πράγμα πού τον κρατάει ζωντανό;»

Αλλά, άφησα γρήγορα αυτές τις σκέψεις και έβαλα τον εαυτό µου στη θέση του ορειβάτη.

Αλήθεια, ΕΣΥ, τι θα έκανες;

Με ανάμεικτα συναισθήματα, συνεχίζω να διαβάζω:

Η ομάδα διάσωσης, την άλλη μέρα, είπε ότι ένας ορειβάτης βρέθηκε πεθαμένος, παγωμένος και το σώμα του κρεμόταν από ένα σκοινί. Τα χέρια του κρατούσαν σφιχτά το σκοινί μόνο 3 μέτρα μακριά από τη γη …

Και εσύ;

· Πόσο κολλημένος είσαι στο σκοινί σου;

· Πόσο αμφισβητείς όσα έρχονται από το Θεό και λες ότι σε έχει ξεχάσει η σε έχει εγκαταλείψει;

· Ποτέ µη νομίζεις ότι δεν σε φροντίζει. Θυμήσου ότι σε κρατάει πάντα µε το δεξί Του χέρι και η επιλογή να απλώσεις το δικό σου χέρι ανήκει σε εσένα

Τα θαύματα είναι μικρά και συμβαίνουν καθημερινά

Μόνο για σήμερα κέρδισε τίμια το ψωμί σου

Κάθε εργασία είναι μια προσφορά υπηρεσίας στην ανθρωπότητα. Μια προσφορά, ένα δώρο στο Θεό. Αμείβομαι για την εργασία μου χωρίς να στερώ από τους συνανθρώπους μου αυτά που τους ανήκουν. Δεν εκμεταλλεύομαι κανένα και Ζω τη στιγμή με κάθε σεβασμό απέναντι στο Θεό, τον εαυτό μου και τους άλλους.

Το μονοπάτι της μεταμόρφωσης είναι το μονοπάτι της ειλικρινείας, της αλήθειας. Η τιμιότητα είναι συνυφασμένη με την ειλικρίνεια. Όσο περισσότερο ¨δουλεύουμε¨ με τον εαυτό μας τόσο περισσότερο καθαρίζουμε το μονοπάτι μας από εμπόδια, προσδιορισμούς και στερεότυπα προσεγγίζοντας ολοένα και περισσότερο τον Εαυτό μας και την Αλήθεια του.

Οδηγούμαστε στο να πράττουμε αυτό που λέμε και που σκεφτόμαστε. Απελευθερωνόμαστε από μάσκες και προσωπεία και απολαμβάνουμε την ύπαρξη μας. Σε μια τέτοια κατάσταση ελευθερίας βιώνουμε την ενότητα και την αγάπη καθημερινά με πλήρη σεβασμό για κάθε ύπαρξη.

Μόνο για σήμερα να σέβεσαι κάθε έμβιο ον

Το τι έχει ψυχή, ζωή, αξία είναι πολύ σχετικό και εξαρτάται από την οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα.

Όσο περισσότερο εχουμε προχωρήσει στο μονοπάτι μας, όσο περισσότερο γινόμαστε ο αληθινός εαυτός μας τότε καταλαβαίνουμε και νιώθουμε ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός στη φύση και ότι όλα είναι ένα. Όλοι είμαστε ένα και συνδεόμαστε με το καθετί που υπάρχει μέσα, πάνω και γύρω από τη Γη. Αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, τρεφόμαστε από την ίδια ενέργεια και ενωνόμαστε όλοι με την ιδία Πηγή.

Έχοντας αυτή τη γνώση δε βιώνουμε συναισθήματα αντίφασης και διαχωρισμού αλλά ζούμε με αγάπη, καλοσύνη και αρμονία. Σεβόμαστε κάθε μορφή ζωής, δεν αντιστεκόμαστε στη ροή, και εχουμε τη δυνατότητα να διατηρούμε πάντα την εσωτερική μας ισορροπία και γαλήνη ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρω μας.

Η αιωνιότητα, είναι μια εικόνα του θεού.

Ο κόσμος είναι μια εικόνα της αιωνιότητας.

Ο ήλιος είναι μια εικόνα του κόσμου.

Ο άνθρωπος είναι μια εικόνα του ήλιου.
Άϊβανχωφ

Ινδιάνικη προσευχή στο Μεγάλο Πνεύμα

Ω! Μεγάλο Πνεύμα, ακούω την φωνή Σου στον άνεμο.

Η αναπνοή Σου δίνει ζωή στον κόσμο όλο .Άκουσέ με.

Ήρθα σ ‘Εσένα ως ένα από τα πολλά παιδιά Σου.

Είμαι μικρός και αδύναμος ,χρειάζομαι την δύναμη Σου και την σοφία Σου.

Ας είναι να μπορώ να περπατώ στην ομορφιά, κάνε τα μάτια μου να συγκρατούν το κόκκινο και το μωβ του ηλιοβασιλέματος.

Κάνε τα χέρια μου να σεβαστούν τα πράγματα που έχεις δημιουργήσει και τα αυτιά μου να ακούν τη φωνή Σου .

Κάνε με σοφό ώστε να μπορέσω να γνωρίσω όσα δίδαξες στα παιδιά Σου, τα διδάγματα που Έχεις κρύψει σε κάθε φύλλο και σε κάθε βράχο .

Κάνε με δυνατό .Όχι για να είμαι ανώτερος από τον αδελφό μου, αλλά για να μπορώ να πολεμήσω τον χειρότερο εχθρό μου, τον εαυτό μου.

Κάνε να είμαι πάντα έτοιμος να έρθω σ΄ ‘Εσένα με ευθύ βλέμμα, ώστε όταν σβήνει η ζωή, όπως σβήνει το ηλιοβασίλεμα, το πνεύμα μου να έρθει σ ‘Εσένα χωρίς ντροπή .

Μόνο για σήμερα δείξε ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες του

Κάποτε πέθανε κάποιος και πήγε στον παράδεισο. Εκεί τον υποδέχτηκε ο φύλακας άγγελος του που τον προστάτευε και τον καθοδηγούσε όσο ζούσε στη γη. Τώρα αυτός ο άγγελος είχε την υποχρέωση να τον ξεναγήσει στον παράδεισο ώστε ο προστατευόμενός του να αρχίσει να νιώθει οικειότητα με το χώρο.

Περπατώντας ή πετώντας δεν ξέρω να σας πω ακριβώς, πέρασαν από πανέμορφους κήπους πλημμυρισμένους από χρώματα και αρώματα κάθε λογής. Μπήκαν μέσα σε πανέμορφα αιωρούμενα κτίρια και κατέληξαν στα ανακαινισμένα εργαστήρια. Εκεί παρά πολλοί άγγελοι εργαζόταν πυρετωδώς για να προλάβουν να ικανοποιήσουν όλες τις ευχές- προσευχές που ερχόντουσαν καθημερινά από τη γη.

Ο πριν άνθρωπος έβλεπε εκστασιασμένος τον τρόπο που οι άγγελοι κινιόταν, δημιουργούσαν και εκπλήρωναν τις ευχές όλων μας. Καθώς περπατούσαν στους μεγάλους διαδρόμους πέρασαν και από ένα δωμάτιο που καθόταν εκεί μέσα ένας άγγελος, μοναχός του και περίμενε στωικά να περάσει η ώρα για να αλλάξει πόστο.

-Τι κάνει αυτός ο άγγελος εδώ; ρώτησε η μόλις αφηχθήσα ψυχή τον φύλακα άγγελό της.

-Περιμένει για να απαντήσει στις ευχαριστίες των ανθρώπων που δέχονται τα δώρα του Θεού. Όμως δεν έχει πολύ δουλειά. Βλέπεις ένας στις δέκα χιλιάδες σκέφτεται να ευχαριστήσει για τα δώρα που δέχεται από το Θεό. Όλοι τον θυμούνται στην ανάγκη τους…

Είναι πιο εύκολο για μας να ασκούμε κριτική παρά να επιβραβεύουμε και να ευγνωμονούμε για ότι δεχόμαστε. Είναι πολύ εύκολο να πούμε στον εαυτό μας και στους άλλους δεν είσαι ικανός, δεν είσαι άξιος, δεν…

Πόσες φορές ήταν εκείνες οι στιγμές που ευχαριστήσαμε κάποιον όχι από υποχρέωση αλλά μέσα από την καρδιά μας; Πόσες φορές ευχαριστήσαμε τον εαυτό μας που είναι ικανός και τα καταφέρνει; Πόσες φορές ευχαριστήσαμε το Θεό για τα μικρά καθημερινά θαύματα που βιώνουμε;

Η ευγνωμοσύνη είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές και μας επιτρέπει να βιώνουμε ολοκληρωτικά την Αγάπη.

Μόνο για σήμερα μπορείς να νιώσεις ότι…

Είσαι παιδί του Σύμπαντος κι όλη η γη το σπίτι σου.

Είσαι μέρος του Θεού.

Είσαι Θεϊκή ουσία που ζει προσωρινά στο σώμα αυτό.

Είσαι εδώ για να φέρεις τον παράδεισο στη Γη

Έχεις μέσα σου την Πίστη που λύνει κάθε πρόβλημα.

Έχεις την χωρίς όρους Αγάπη που ανοίγει κάθε καρδιά.

Έχεις την εσωτερική Ειρήνη που ανακουφίζει κάθε πόνο.

Έχεις την ανώτατη Αλήθεια που φωτίζει το δρόμο για όλους.

Έχεις την εσώτερη Χαρά που αλαφρώνει την καρδιά.

«Ρόμπερτ Νατζέμυ»

Δέσποινα Παλαμάρη – pulse of love

Διαβάστε επίσης


To Top