All posts tagged "Μαρία Πολυμήλη"
-
69Σκέψεις - ΑπόψειςΑναδύσου από το σκοτάδι προς το φως και βρες τον αληθινό εαυτό σου.
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Πάλεψα με Θεούς, δαίμονες και ανθρώπους. Κοίταξα το τέρας κατάματα και από τότε με στοίχειωσε. Με πλημμύρισε απροκάλυπτα...
-
100Τρόπος να ζειςΓέμισε την ζωή σου με πολλούς μικρούς παραδείσους…
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Η ζωή είναι διάσπαρτες στιγμές που σαν ενωθούν συνθέτουν την ύπαρξή μας. Όλες μαζί σμίγουν με έναν μαγικό...
-
93Σκέψεις - ΑπόψειςΌταν έπαψα να προσπαθώ να είμαι τέλειος, έγινα ο εαυτός μου.
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Λόγια στημένα. Στημένα, που μοιάζουν αυθόρμητα. Λόγια που τα νιώθω δικά μου.. Πηγάζουν όμως από κάποιο πληγωμένο κομμάτι...
-
108Τροφή για σκέψηΟ ουτοπικός μύθος του έρωτα
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Υπάρχει ένας ουτοπικός μύθος. Μια ωραιοποιημένη θεωρία που αγγίζει δειλά την πραγματικότητα και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά,...
-
149ΦιλοσοφίαΘάλασσα, το γιατρικό της ψυχής και του σώματος
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Κάπου στο απέραντο χάος του σύμπαντος, κοντά σε ένα συνηθισμένο αστέρι, τον ήλιο, υπάρχει ένας γαλάζιος πλανήτης. Η...
-
1.5KΨυχολογίαΟι σιωπές που έγιναν αρρώστιες, αυτοάνοσα και σιγά σιγά μας σκοτώνουν..
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Τα όχι που δεν είπαμε και η σιωπή μας τα μετέφρασε σε ναι… Ο θυμός που μας έπνιγε...
-
514ΨυχολογίαΚορωνοϊός: Ο ιός της μοναξιάς
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Οι τοίχοι έμοιαζαν να πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά μου. Το σπίτι έτοιμο να με καταπιεί. Μόνος σε...
-
497Σκέψεις - ΑπόψειςΟι αρρώστιες, οι πανδημίες, ο κορωνοϊός και η ελπίδα.
Κάποτε άκουσα για την σκλήρυνση κατά πλάκας. Ποσό σπάνια και μακρινή ασθένεια έμοιαζε στον νου μου! Λίγα χρόνια αργότερα, σαν τα άγρια...
-
794Τροφή για σκέψηΔεν αλλάζεις τον κόσμο απλά κοιτώντας τον. Αλλάζεις τον κόσμο με τον τρόπο που ζεις.
Γράφει η Μαρία Πολυμήλη Πολλά είπες. Πολλά είπα και εγώ. Πολλά είπαμε πως θα κάναμε. Πολλά θέλαμε να αλλάξουμε. Και τι καταφέραμε;...
-
544Σκέψεις - ΑπόψειςΣτην απουσία σου.. έπαψα να περιμένω.
Έπαψα να περιμένω όταν εσύ άλλαξες γνώμη παροδικά. Έπαψα να περιμένω όταν ξαφνικά δεν ήξερες τι ήθελες. Έπαψα να περιμένω όταν πελάγωσες...
