Διατροφή

Μανιτάρι Reishi: ένα αρχαίο βότανο για τους σύγχρονους καιρούς


by Life Enthusiast Staff

Μανιτάρι Ρέισι – Εισαγωγή

Το μανιτάρι Ρέισι είναι ένα βότανο ιστορικής σημασίας, το οποίο απεικονίζεται ευρέως στην κινεζική τέχνη. Στην Ανατολή, λίγα φυτά χαίρουν τόσο μεγάλης εκτίμησης και μέχρι σήμερα το μανιτάρι Ρέισι λαμβάνεται ως βότανο μακροζωίας για να διατηρεί την νεότητα και την υγεία.

Ο αείμνηστος καθηγητής Hiroshi Hikino, μία από τις εξέχουσες αυθεντίες, παγκοσμίως, σχετικά με τη χημεία των Ανατολικών φυτών, χαρακτήρισε το Ρέισι και το Τζίνσενγκ ως τα δύο πιο “σημαντικά ελιξίρια» της παραδοσιακής ανατολικής ιατρικής. Ωστόσο, η επιστημονική μελέτη του Reishi άρχισε μόνο κατά την διάρκεια των τελευταίων 20 ετών. Όπως εξηγεί ο Hikino, μέχρι πρόσφατα οι μεθόδοι καλλιέργειας ήταν αρκετά δυσεύρετοι (1).

Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι οι διάφορες χρήσεις του μανιταριού στη λαϊκή ιατρική έχουν κάποια βάση στην πραγματικότητα, η οποία μερικές φορές είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Πριν, όμως, δούμε τα ευρήματά τους, τι ακριβώς είναι το μανιταρι Ρέισι ;

Καταρχάς, ένα μανιτάρι με πολλά ονόματα:

  • Το μανιτάρι των δέκα χιλιάδων ετών
  • Βότανο της Πνευματικής Ισχύος
  • το πολύπορο της αμβροσίας
  • φυτό καλών οιωνών
  • θαυματουργό Τσι
  • ευοίωνο βότανο
  • ιερό μανιτάρι
  • Chih Ling chi
  • Ling Chih
  • Ling Zhi
  • Ch’i chi

Η ιαπωνική ονομασία «Reishi» (Ρέισι) αποδίδεται από τους Ιάπωνες βοτανολόγους για το ίδιο μανιτάρι (Ganoderma lucidum) που οι Κινέζοι βοτανολόγοι ονομάζουν “Ling Zhi” (Λινγκ Ζι), ένα όνομα με βαθιά έννοια. Ling Zhi σημαίνει πνεύμα, πνευματικό ή μύκητας δέντρο του σαμάνου.
Reishi είναι το ιαπωνικό όνομα “Ling Zhi.” Ο χαρακτήρας Ling είναι μία σύνθεση των λέξεων βροχής, σαμάνος, και προσεύχομαι / προσευχή, αλλά στο σύνολο του έχει την έννοια της «πνευματικής δύναμης” (2)

Zhi ορίζεται ως “θείο βότανο” (3). Στα τέλη του 1800, αυτός ο όρος συχνά αναφερόταν στα καταστήματα φαρμάκων στο Πεκίνο (3’5).

Το Ρεισι αποκαλείται ως μανιτάρι-ράφι επειδή συχνά αναπτύσσεται οριζόντια στις πλευρές των δέντρων (6). Μπορούν να αναπτυχθούν και κάθετα.

Ένα ώριμο μανιτάρι Ρέισι συχνά έχει λαμπερή όψη, συνήθως πορτοκαλί έως σκούρο κόκκινο χρώμα.

Ένα ελιξίριο της μακροζωίας

Στον εντοπισμό της προέλευσης του μανιταριού Ρεισι ως φαρμακευτικό φυτό, ιδίως ως θεϊκό, καταλήξαμε στο κατώφλι των αλχημιστών, των οποίων η αμείωτη και συνεχής επιδίωξη τους ήταν να βρουν ένα ελιξίριο για την επιμήκυνση της ζωής, την ίαση των διαταραχών και, τελικά, την αθανασία.

Μέχρι τον 3ο αιώνα ή και νωρίτερα, η έννοια “ελιξίριο της αθανασίας” και η λήψη φαρμάκων για επιμήκυνση της ζωής ήταν μια αποδεκτή ιδέα που είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Ένας μύκητας με την ονομασία “Chih” εμφανίζεται στις πρώτες καταγραφές της αλχημείας στην Κίνα (7). Σύμφωνα με τον αλχημιστή Ko Hung, το Βιβλίο των Αθανάτων (Hsien Ching) γίνονται ξεκάθαρες αναφορές για τον μύκητα chih (8).

Ο αυτοκράτορας Shin Huang Ti (259 με 210 π.Χ.) κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποκτήσει ένα τέτοιο ελιξίριο. Ίσως περισσότερο γνωστός για την δημιουργία του Σινικού Τείχους, οι προσπάθειες του να αποκτήσει ένα «βότανο της αθανασίας” είναι λιγότερο γνωστές.

Κάποτε έστειλε έναν ολόκληρο στόλο από πλοία επανδρωμένα με 3.000 νέους άντρες, δεκάδες εργάτες, και τον Hsu Fu (ταοϊστής ιερέας), ως ναύαρχο, για να ψάξουν στα νησιά στην Ανατολική Θάλασσα. Εάν βρήκαν ποτέ το βότανο είναι αμφίβολο. Μία πηγή αναφέρει ότι ποτέ δεν επέστραψαν (9). Μία άλλη πηγή, αναφέρει ότι επέστραψαν με άδεια χέρια. Ωστόσο, είπαν ότι βρήκαν παραμυθένια νησιά όπου παλάτια ήταν χτισμένα από “Chih” που φώτιζαν λαμπερά τον ουρανό και υπήρχαν υπηρέτες με εμφάνιση δράκων και χρώμα μπρούτζινο (2)

100 χρόνια αργότερα, ο αυτοκράτορας Wu έστειλε πλοία για να αναζητήσει τα νησιά των αθανάτων και το φυτό τους το chih. Απέτυχε και αυτός.

Τελικά, το 109 π.Χ. ο μύκητας εμφανίστηκε στο παλάτι του. Τα αυτοκρατορικά αρχεία αναφέρουν ότι «ένας μύκητας της αθανασίας ξεπήδησε» έχει εννέα κοτσάνια και τα φύλλα του είναι διασυνδεδεμένα (10).

Ο αυτοκράτορας ήταν τόσο ευχαριστημένος με αυτό το το γεγονός, τιμώντας το ο ίδιος προσωπικά με ένα ποίημα.

Μισό αιώνα μετά την πρώτη εμφάνιση του chih στο παλάτι, σε μία κοντινή αίθουσα «ένας χρυσός μύκητας της αθανασίας με εννέα στελέχη μεγάλωσε σε μια λεκάνη χαλκού (10). Το χρυσό χρώμα είναι τυπικό χαρακτηριστικό των πρώιμων σταδίων ανάπτυξης του μανιταριού Reishi, μόνο όταν είναι ώριμο το μανιτάρι Reishi γίνεται βαθύ πορτοκαλί ή κόκκινο του αίματος.

Για το παλάτι, αυτή ήταν μια ευοίωνη περίσταση για την οποία προστέθηκε ένας ακόμα στίχος στο ποίημα, «Μεγάλη διάρκεια ζωής, χιλιάδες και δέκα χιλιάδες χρόνια για τον “αυτοκράτορα” ».

Μέχρι σήμερα, οι Ιάπωνες συχνά χρησιμοποιούν το όνομα “Mannentake” αντί για “Reishi”, που σημαίνει “δέκα χιλιάδες χρόνια μανιτάρι”.

Η Επιστροφή ενός Θρύλου

Λόγω της σύνδεσης του όρου τσι (Qi) ως κόκκινο χρώμα (14), ιαματική δύναμη (15), και ως ελιξίριο (16), οποιοσδήποτε κόκκινος μύκητας έγινε το επίκεντρο της αναζήτησης για ελιξίριο ή μανιταρι μακροζωίας.

Μέχρι το 1004 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Chen Sung το είχε καταλάβει αυτό. Εξέδωσε αυτοκρατορικό διάταγμα, διατάζοντας τους υπηκόους να φέρνουν στο παλάτι οποιαδήποτε μανιτάρι Reishi έβρισκαν. Και τα κατάφερε καλά : μέσα σε τρία χρόνια παραδόθηκαν 10.000 μανιτάρια Reishi (17).

Στην δυναστεία των Μινγκ (1368-1644 μ.Χ.), το αντίστοιχο φυτό είναι “ch’i chi” “life energy tree fungus” ή “tan chi “, που σημαίνει κόκκινος μύκητας.
Περιγράφεται ως πικρό, μη δηλητηριώδες, και Ιάπωνες βοτανολόγοι τελικά το αναγνώρισαν ως Reishi (γνωστό με το λατινικό του όνομα Ganoderma lucidum) ένα γεγονός που θα διασώσει για πάντα το μανιτάρι από την αφάνεια.

Μέχρι το 1934, οι Ιάπωνες βοτανολόγοι απέδιδαν στο Reishi ένα καταπληκτικό εύρος χρήσης, μεταξύ των οποίων:

– βρογχίτιδα,
– γαστρικά έλκη,
– ασθένειες του ήπατος
– ασθένειες των νεφρών,
– φλεγμονή,
– υψηλή αρτηριακή πίεση,
– αϋπνία,
– ακόμη και δηλητηρίαση (19)

Στην Κίνα το “Ling Zhi” είχε μια παρόμοια φήμη ανάμεσα στους βοτανολόγους και μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται σε μια πληθώρα εφαρμογών. Εφαρμόζεται ως μη τοξικό, «θερμό» τονωτικό, ένα «αφροδισιακό», και είναι χρήσιμο σε :

– ανορεξία,
– αϋπνία,
– αδυναμία (κόπωση) από παρατεταμένη ασθένεια,
– νευρασθένεια, και
– για θρέψη και βελτίωση της “αντίστασης του σώματος” (20).

Η Μεγάλη Φαρμακοποιία (The Great Pharmacopoeia)

Το μανιτάρι Reishi εμφανίζεται στην Μεγάλη Φαρμακοποιία (1578) του Li Shih-Chen. Ο Li αναφέρει ότι τα διάφορα chih ή οι φαρμακευτικοί μύκητες ήταν “δύσκολο να βρεθούν” ενώ αναφέρεται και συγκεκριμένη τελετουργία που έπρεπε να ακολουθηθεί για να είναι πετυχημένη η αναζήτηση των μανιταριών (18).

Ο Li περιγράφει για τους μύκητες chih ότι έχουν “απαλή και λαμπερή επιφάνεια ενώ οι κοιλότητες μοιάζουν με στερεό πάγο” (18). Σήμερα, η λατινική ονομασία για το μανιτάρι Reishi (Ganoderma lucidum) σημαίνει “γυαλιστερό Ganoderma” (21), ενώ “Ganoderma” σημαίνει “λαμπερή επιδερμίδα”.

Στο παρακάτω απόσπασμα του Li Shih-Chen, που μεταφράζεται και δημοσιεύεται εδώ στα ελληνικά για πρώτη φορά, ο φαρμακευτικός μύκητας που ονομάζεται «chi zhi» είναι το περίφημο μανιτάρι Ling Zhi ή Reishi που γνωρίζουμε σήμερα.

“Ο κόκκινος μύκητας (chi Zhi) έχει γεύση πικρή, και δεν είναι ποτέ τοξικός. Ωφελεί σε συμπτώματα κόμπων και σφίξιμο στο στήθος. Βοηθάει με θετικό τρόπο το Qi της καρδιάς και το στήθος. Επίσης, αυξάνει την πνευματική αντίληψη και διώχνει τα προβλήματα μνήμης.

Όταν χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ευκινησία του σώματος δεν θα σταματήσει, και η μακροζωία θα επιμηκυνθεί όσο και στις Αθάνατες Νεράιδες” (18).

Τα πιο προφανή συμπεράσματα είναι ότι συνεισφέρει σε καρδιακά και νευρολογικά νοσήματα, στα οποία διακαώς έχουν εστιάσει οι επιστήμονες τα τελευταία 20 έτη.

Ο Li γράφει για τον στενό συγγενή του Ganoderma Lucidum, τον “μωβ μύκητα” {Ganoderma sinense) :

“Η γεύση του είναι γλυκιά και το συνολικό αποτέλεσμα είναι αυτό της ζεστασιάς. Αυτός ο μύκητας χρησιμοποιείται για την κώφωση. Επίσης, σχετίζεται με προβλήματα αρθρώσεων. Ενισχύει το πνεύμα και προσφέρει λαμπερή επιδερμίδα. Με μακροχρόνια χρήση, έχει επίσης θετική επίδραση στην χαλαρότητα του σώματος και η διάρκεια ζωής αυξάνεται. Προσφέρει ίαση στην έλλειψη αντοχής και ενέργειας. Προσφέρει σίγουρη ίαση στις αιμορροΐδες. (18)

Αυτό το μανιτάρι έχει συστηθεί όταν “το στήθος ή τα πλευρά έχουν έναν πικρό πόνο, τα χέρια και τα πόδια είναι πολύ κρύα, ή όταν τα νεύρα του ασθενή είναι σε ιδιαίτερα καταπονημένη κατάσταση. Το στόμα δεν λειτουργεί σωστά για φυσιολογική ομιλία, και η όραση είναι μειωμένη. Η κοιλιά έχει επώδυνη και οδυνηρή αίσθηση. Ο ασθενής έχει μείνει απαθής και δεν έχει καμία επιθυμία να φάει ή να πιει” (18).

Ο Li αναφέρει ότι οι σύγχρονες (16ος αιώνας) χρήσεις του είχαν παραμείνει οι ίδιες με αυτές πριν περίπου 2.000 χρόνια, για παράδειγμα, η τότε σύγχρονη μορφή των χαπιών που χρησιμοποιούνταν για την “ίαση της μειωμένης αντοχής και ενέργειας, και για την ενίσχυση του Qi που σχετίζονται με αυτούς τους τομείς” (18).

Από την Λαογραφία στην Φαρμακολογία

Ένα ρητό της δυτικής ιατρικής που σίγουρα θα λεχθεί για το μανιτάρι Reishi είναι το εξής : “Όσες περισσότερες διαταραχές λέγεται ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ένα φυτικό φάρμακο, τόσο λιγότερο πιθανό είναι ότι θα βοηθήσει σε οποιαδήποτε από αυτές”.

Ωστόσο, στην παραδοσιακή ιατρική της Κίνας, ένα βότανο, ακόμη και ένα που έχει τη φήμη ως ελιξίριο, είναι πιο πιθανό να είναι σύμφωνο με την έννοια “fu hang” “: ένα βότανο που βελτιώνει την ικανότητα του σώματος να διατηρήσει την ομοιόσταση (ισορροπία) μέσω της ενίσχυση της φυσικής αντοχής (σε παθογόνα ή χρόνιες διαταραχές) και μέσω της βελτίωσης της γενικής κατάστασης της υγείας, τότε πιστεύεται ότι δρα ως τονωτικά για την προαγωγή της ενέργειας της ζωής ή αλλιώς γνωστό ως Qi (τσι) του σώματος.

Οι φαρμακολόγοι έχουν βρει ότι πολλά τονωτικά του Τσι δείχνουν ενισχυτικά αποτελέσματα στο ανοσοποιητικό σύστημα και συμβάλλουν στη βελτίωση της σωματικής ανάπλασης (23).

Στο Τμήμα Φαρμακολογίας του Ιατρικού Κολλεγίου στο Πεκίνο, ο Δρ. G. Zheng και Lin Zhi-bin εστίασαν στην υποτιθέμενη ικανότητα που έχει το μανιτάρι Reishi να ενισχύει την αντίσταση των ασθενών και τη βελτίωση της σωματικής κράσης (21-22).

Μετά από έρευνα αρκετών ετών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μανιτάρι Reishi ανταποκρίνεται στο εξαιρετικά ευρύ φάσμα ιδιότητων που του αποδίδεται παραδοσιακά (SLJU Zheng τονωτικό). Οι δράσεις του, οι οποίες όλες προσφέρουν “μεγάλο πλεονέκτημα για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ομοιόστασης του οργανισμού” (22) είναι οι εξής :

το μανιτάρι Reishi ενισχύει τους προστατευτικούς μηχανισμούς του κεντρικού νευρικού συστήματος (αναστολή της υπερδιέγερσης του κεντρικού νευρικού συστήματος)

• το μανιτάρι βελτιώνει τις λειτουργίες που σχετίζονται με την καρδιά

• το μανιτάρι Reishi βελτιώνει την λειτουργία του ήπατος και το προστατεύει από χημικό τραυματισμό.

• το μανιτάρι Reishi ανακουφίζει τραυματισμούς που προκαλούνται από ακτινοβολία.

• το μανιτάρι Reishi αναστέλλει τραυματισμούς που προκαλούνται από στέρηση οξυγόνου

• το μανιτάρι Reishi αυξάνει την ικανότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού να σαρώνουν τα ξένα κύτταρα.

• το μανιτάρι Reishi αναστέλλει τις αλλεργικές αντιδράσεις (22)

Στο σύνολό τους, αυτές οι δραστηριότητες του ίσως είναι αρκετές για να ταξινομήσουν το μανιτάρι Reishi σε μία ομάδα βοτάνων που είναι περισσότερα γνωστά ως “προσαρμογόνα βότανα”, όπως το τονωτικό βότανο για το Τσι, το Τζίνσενγκ.

Ένα προσαρμογόνο βότανο είναι μια ουσία που, ενώ προκαλεί μόνο μια ελάχιστη παρεμβολή στις σωματικές λειτουργίες, ενισχύει την αντίσταση σε παράγοντες που βλάπτουν την υγεία. Τα προσαρμογόντα βότανα (adaptogens) είναι γνωστά για την ικανότητά τους να ενισχύουν τις λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος (24).

Ένα Μανιτάρι για τα Νεύρα

Κινέζοι και Ιάπωνες βοτανολόγοι για μεγάλο χρονικό διάστημα συνιστούσαν το μανιτάρι για την αϋπνία (19-20). Μερικοί άνθρωποι μουλιάζουν το μανιτάρι για ένα μήνα ή και περισσότερο στο κρασί ως ένα απεριτιφ πριν τον βραδινό ύπνο (25).

Επίσης, παρατηρήθηκε ότι οι άνθρωποι που έπιναν τακτικά τσάι από Reishi είχαν μερικές φορές αναφέρει υπνηλία ενώ μια μελέτη στην Ιαπωνία (Dr. Shojiro Inoue, Tokyo Medical Dental University) έδειξε ότι η μακροπρόθεσμη (όχι η βραχυπρόθεσμη) χρήση του μανιταριού προσέφερε προφανή προαγωγή του ύπνου βραδέων κυμάτων (26).

Εκτός από την αϋπνία, σήμερα το μανιτάρι Reishi συνταγογραφείται στην Κίνα για ορισμένες νευρολογικές καταθλίψεις, ιδίως όταν εμπλέκονται και οι μύες. Για παράδειγμα, το μανιτάρι Reishi δίνεται σε ανορεξικούς ανθρώπους και για την αντιμετώπιση της ατονίας μετά από μακροχρόνιες διαταραχές (20)

Το μανιτάρι Reishi δίνεται επίσης και σε περιπτώσεις νευρασθένειας (20), ένα είδος νεύρωσης “άγνωστης” προέλευσης, στην οποία η κόπωση αποδυναμώνει διάφορα μέρη του σώματος. Συνηθέστερα, αυτό βιώνεται ως μία δυσάρεστη αίσθηση στο λαιμό και μία ιδιαίτερη πίεση στους λοβούς του εγκεφάλου. Η νευρασθένεια είναι κοινή στην κατάθλιψη και στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (27-28).

Στην Ιαπωνία, μελέτες για το μανιτάρι Reishi στην αντιμετώπιση νευρώσεων που προκαλούνται από «περιβαλλοντικό στρες», διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς παρουσίασαν σημαντικά οφέλη από την λήψη Reishi μυκηλίου (29). Έχει αναφερθεί ότι μια μελέτη οκτώ μηνών σε ασθενείς με την νόσο Alzheimer έδειξε, επίσης, σημαντικά αποτελέσματα (30)

Αυτές οι νευρολογικές μελέτες συμπίπτουν με την επί αιώνες χρήση του Reishi από βοτανολόγους για την αύξηση της «πνευματικής ικανότητας και για να διώχνει προβλήματα μνήμης», και όταν ο ασθενής παρουσίαζει “έλλειψη αντοχής” ή “νωθρότητα”.

Στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, κρύα άκρα, “μία δυσάρεστη κατάσταση των νεύρων”, μειωμένη όραση, κοιλιακοί πόνοι, κακή ομιλία, σφίξιμο στο στήθος, δυσκολίες μνήμης, προβλήματα ακοής, προβλήματα στην καρδιά, μυϊκή αδυναμία, πόνοι στις αρθρώσεις, κακή όρεξη (17) και αϋπνία είναι όλα συμπτωμάτα που παρατηρούνται (31-32), υποδεικνύοντας ότι το μανιτάρι Reishi ίσως έχει χρησιμοποιηθεί για τη νόσο αυτή στο μακρινό παρελθόν και ότι το συγκεκριμένο σύνδρομο είναι στην πραγματικότητα πολύ παλιό και όχι κάτι καινούριο.

Επιστήμονες στην Κίνα μελέτησαν την επίδραση που έχει το μανιτάρι Reishi σε άτομα που πάσχουν από την ασθένεια του υψηλή υψομέτρου (high altitude sickness), στην οποία η προσαρμογή σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου αποτελεί πρόβλημα (20). Τα συμπτώματα που βιώνονται συνήθως είναι ναυτία, αίσθημα παλμών-χτυποκάρδι, δύσπνοια, ζάλη, κόπωση, πονοκέφαλοι, μειωμένη όρεξη και αϋπνία.

Σύμφωνα με την Κινεζική Ακαδημία της Ιατρικής του Στρατού (Chinese Academy of Army Medicine), μια μελέτη σε 238 στρατιώτες που έλαβαν δισκία εκχυλίσματος Reishi (3 δισκία, δύο φορές την ημέρα) βρήκε ένα προληπτικό ποσοστό 97,5% ενάντια στην ασθένεια του υψηλού υψομέτρου.
Μια εκτεταμένη μελέτη διαπίστωσε ότι 976 στρατιώτες που έλαβαν τα δισκία, κατά 83,7% δεν παρουσίασαν πονοκέφαλο αλλά ούτε και εμετό. Για λόγους σύγκρισης, μέρος της μελέτης διαπίστωσε ότι όσοι δεν έλαβαν δισκία Reishi, ένα 80.31% βίωσε αντιδράσεις σε μεγάλα υψόμετρα ενώ η ομάδα που έλαβε το μανιτάρι Reishi μόνο ένα 16,2% έως 27,8% είχε οποιαδήποτε συμπτώματα (33).

Μελέτες στην Κίνα βρήκαν ότι το μανιτάρι Reishi προσφέρει μυική χαλάρωση (34) και μία αναλγητική (αναστολή του πόνου) δράση (20, 34). Το μανιτάρι Reishi ηρέμηση την διέγερση στο νευρικό σύστημα σε 18 από 20 ασθενείς μετά από 4 μήνες λήψης (20). Ωστόσο, το μανιτάρι Reishi δεν είναι ούτε ναρκωτικό, ούτε υπνωτικό. Το συμπέρασμα ήταν ότι το μανιτάρι έχει ουσιαστικά μία “ηρεμιστική λειτουργία” (21)

Το Ρέισι ως Καρδιοτονωτικό

Οι βοτανολόγοι της δυναστείας των Μινγκ (1368-1644 μ.Χ.), αλλά και των προηγούμενων περιόδων, είχαν παρατηρήσει τα αποτελέσματα του μανιταριού Reishi σε “διαταραχές της καρδιάς” και το σύστηναν σε όσους είχαν “κόμπους και σφίξιμο στο στήθος”, προφανώς επειδή το μανιτάρι ήταν γνωστό για την θετική επίδραση του στο “Τσι της καρδιάς” (18).

Πολλούς αιώνες αργότερα, οι δυνατότητες αυτού του αρχαίου βοτάνο ως καρδιοτονωτικό έγιναν εμφανείς, αρχικά από ερευνητές στην Κίνα (35,20) και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, από Ιάπωνες επιστήμονες, οι οποίοι βρήκαν ότι προσφέρει μια σειρά θετικών δράσεων σε καταπονημένες καρδιές (36, 39). Για παράδειγμα, βρήκαν ότι το Reishi περιέχει “γανοδερικά οξέα”, τα οποία μειώνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση (39).

Τουλάχιστον ένα γανοδερικό οξύ αναστέλλει την συγκόλληση των κυττάρων του αίματος (συσσωμάτωση αιμοπεταλίων), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή και άλλα προβλήματα στο κυκλοφορικό σύστημα.

Συλλογικά, τα γανοδερικά οξέα στο μανιτάρι Reishi είναι ουσίες που μειώνουν την χοληστερόλη (40, 41). Πολλά γανοδερικά οξέα από το Reishi είναι πλούσια σε οξυγόνο και σε αυτά οφείλει το Reishi την υψηλή αντίσταση του οργανισμού από μυκητιασικές και βακτηριακές λοιμώξεις (40).

Τα γανοδερικά οξέα ανήκουν σε μια ομάδα φυσικών ουσιών που ονομάζονται “τριτερπένια”. Πάνω από 100 τριτερπενοειδή έχουν βρεθεί στο μανιτάρι Reishi.

Το μανιτάρι Reishi μπορεί να μειώσει σημαντικά την υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση). Λαμβάνοντας έξι δισκία Reishi την ημέρα (240 mg το καθένα), 53 ασθενείς στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Τόκιο χωρίστηκαν σε δύο ομάδες που αποτελούνται από

Ι. ασθενείς με γενετικά κληρονομική υψηλή αρτηριακή πίεση, και
II. ήπια υπερτασικούς ασθενείς (42).

Στο τέλος της δοκιμής διαπιστώθηκε ότι το Reishi είχε χαμηλώσει την πίεση του αίματος των ασθενών της ομάδας Ι, και μάλιστα χωρίς παρενέργειες, και είχε μειώσει την συνολική χοληστερόλη των ασθενών.
Ακόμη και πριν τελειώσει η δοκιμή των έξι μηνών, οι ασθενείς με την κληρονομική υπέρταση εμφάνισαν κανονικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης (συστολική και διαστολική πίεση) (42).

Παρόμοιες κλινικές δοκιμές στην Κίνα έδειξαν ότι το μανιτάρι μπορεί να λαμβάνεται ως καρδιοτονωτικό συμπλήρωμα σε καθημερινή βάση, χωρίς παρενέργειες (43).

Σε μια μελέτη, 70 ασθενείς με αυξημένες συγκεντρώσεις λιπιδίων και χοληστερόλης στο αίμα τους (υπερλιπιδαιμία) έλαβαν 2 με 3 ταμπλέτες Reishi τρεις φορές την ημέρα, για τρεις μήνες. Τα δισκία περιείχαν 1 γρ. εκχυλίσματος Reishi (43).

Στο 74,2% η χοληστερόλη επέστρεψε σε φυσιολογικά τα επίπεδα σε μόνο τρεις μήνες. Τα βέλτιστα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε όσους ασκούνταν και περιόρισαν την καθημερινή κατανάλωση ζωικών λιπών. Ωστόσο, ακόμα και για κάποιους που δεν έκαναν το ίδιο, υπήρξε σαφής βελτίωση στα επίπεδα χοληστερόλης (43).

Σε μια από τις μεγαλύτερες μελέτες για το Reishi στην Κίνα, βρέθηκε ότι τα επίπεδα της “λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας” (LDL, η επιβλαβής χοληστερόλη) μειώθηκαν σε 68 ασθενείς μετά από ένα έως τέσσερις μήνες λήψης Reishi. Οι ασθενείς με τα υψηλότερα επίπεδα χοληστερόλης είχαν συγκριτικά μεγαλύτερες βελτιώσεις. To Reishi φαίνεται ότι παρέχει τα μέγιστα οφέλη σε όσους το χρειάζονται περισσότερο. Αυτή η μελέτη διεξήχθη σε επτά νοσοκομεία όπου δυτικά φάρμακα (εκτός από νιτρογλυκερίνη και όπου χρειαζόταν) δεν χρησιμοποιήθηκαν καθόλου (45)

Οι 90 που ολοκλήρωσαν τη μελέτη είχαν όλοι παρουσιάσει ιστορικό στεφανιαίας νόσου με διάρκεια άνω του ενός έτους. Για να χαρακτηριστεί “αποτελεσματικό”, το Reishi έπρεπε είτε να επιλύσει πλήρως ή «σημαντικά» την ανακούφιση των συμπτωμάτων, ενώ ταυτόχρονα να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα στο ηλεκτροκαρδιογράφημα.
Τα αποτελέσματα με το μανιτάρι Reishi αποδείχθηκαν ιδιαίτερα σημαντικά: κατά μέσο όρο, βρέθηκε αποτελεσματικό σε 81,77% των ασθενών. Το χαμηλότερο επίπεδο αποτελεσματικότητας, σε μία ομάδα ήταν το 66.7% (45).

Πόνοι στο στήθος (στηθάγχη) μειώθηκαν κατά 84,5%. Κόπωση (44) ή ό, τι Li Shih-Chen θα αποκαλούσε “έλλειψη αντοχής” 18, μειώθηκε κατά 77,8%. Στα κρύα άκρα (45) ήταν αποτελεσματικό κατά 73,9%. Επιπλέον, το Reishi ήταν αποτελεσματικό ακόμα και στην ανακούφιση άλλων συμπτωμάτων: αϋπνία στο 77,8%, ακανόνιστος καρδιακός παλμός (αρρυθμία) στο 60%, δυσκολία στην αναπνοή στο 72,5%, και στο 90,4% το μανιτάρι Reishi αποκατέστησε ενοχλήσεις στο στήθος (45).

Πιο πρόσφατα, Ρώσοι επιστήμονες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το μανιτάρι Reishi (46-48). Ψάχνoντας για βότανα με ευεργετικές επιδράσεις στην καρδιά, το Καρδιολογικό Κέντρο Ερευνών της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών στη Μόσχα (48) εστίασε σε βότανα που με μια μόνο δόση είδαν πολύ απτά αποτελέσματα στον ανθρώπινο ορό. Από 21 βότανα, το Reishi έδειξε την πιο σημαντική δραστικότητα (46).

Η μελέτη τους πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με βρώσιμα μανιτάρια, 20 στο σύνολο. Είχαν την ίδια δραστηριότητα, μία αντι-αθηροσκληρωτική : σταμάτησαν την συσσώρευση λιπαρών αποθέσεων ή “πλάκες” στα τοιχώματα των αρτηριών. Αυτές οι πλάκες αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από χοληστερόλη. Όταν γίνονται αρκετά μεγάλες, περιορίζουν τη ροή του αίματος διότι δηνιουργούν στένωση της διόδου στις αρτηρίες. Ένας θρόμβος αίματος μπορεί να σχηματιστεί από συσσώρευση αιμοπεταλίων. Σύντομα, μια ουσία, το “ινώδες” που παγιδεύει αιμοπετάλια εμφανίζεται, και καθώς η διαδικασία επιταχύνεται η αρτηρία αρχίζει να φράζει.

Γνωρίζοντας ότι η μάζα της πλάκας (ένα αθήρωμα) μπορεί να είναι θανατηφόρα, οι ρώσοι επιστήμονες εξέτασαν τα μανιτάρια που ίσως αποτρέπουν τον σχηματισμό τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι, 9 από τα 20 μανιτάρια έδειξαν προληπτική αλλά και θεραπευτική δράση ενάντια στην συσσώρευση πλάκας. Τα δύο με την πιο σημαντική δραστικότητα ήταν το Reishi και το Shiitake (48).

Για το Reishi έγιναν ακόμη πιο προηγμένες δοκιμές του ίδιου είδους που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή φαρμάκων. Σε ένα πείραμα, ασθενείς με στεφανιαία νόσο ηλικίας 40 έως 60 ετών έτρωγαν τα μανιτάρια μετά από μια νηστεία. Έπειτα από μια δόση Reishi ως συμπλήρωμα διατροφής (1,5 γρ), ο ορός του αίματος τους έχασε 30 έως 40 της ικανότητα του να συσσωρεύει χοληστερόλη. Τώρα, ακόμη και το αίμα τους ήταν ενεργό ενάντια στην συσσώρευση πλάκας (48).

Τι σημαίνουν αυτά τα αποτελέσματα ;

Όπως εξήγησαν οι Ρώσοι καρδιολόγοι, σημαίνουν ότι κάποια μανιτάρια έχουν μεγάλη αξία ως «συμπληρώματα διατροφής» με την δυνατότητα πρόληψης και, σε έναν βαθμό, ίαση της αθηροσκλήρωσης (48).

Αντιαλλεργικές / αντιφλεγμονώδεις δράσεις

Από συνεντεύξεις με Κινέζους βοτανολόγους στο Βανκούβερ, το μανιτάρι Reishi χρησιμοποιείται κυρίως για την ανώτερη αναπνευστική οδό. Αυτή η χρήση πιστεύεται ότι γίνεται εδώ και αιώνες. Τα τελευταία έτη, η χρόνια βρογχίτιδα στους ηλικιωμένους ανταποκρίνεται καλά στο μανιτάρι Reishi, και το άσθμα έχει αναφερθεί ότι ανταποκρίνεται σε 14 ημέρες (20).

Το μανιτάρι Reishi δοκιμάστηκε στα κινεζικά νοσοκομεία κατά τα έτη 1973-4, σε πάνω από 2.000 ασθενείς με χρόνια βρογχίτιδα, και διαπιστώθηκε ότι είναι αποτελεσματικό σε 60% έως 91,6% των περιπτώσεων. Μετά από χρήση αρκετών μήνων υπήρχε μια γενική αύξηση στην ποσότητα ανοσοσφαιρίνης Α (IgA) που ανιχνεύθηκε στο σάλιο τους (20). IgA είναι η κύρια ανοσοσφαιρίνη που βρίσκεται στην αναπνευστική οδό. Μια ανεπάρκεια συνδέεται με σοβαρές αλλεργίες (63).

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η αντι-αλλεργική δράση του Reishi έγινε το αντικείμενο της εν εξελίξει έρευνας στην Ιαπωνία, Τμήμα Φαρμακευτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Κίνκι (64-66).

Οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με την ανάγκη για έναν ευρέως φάσματος αντι-αλλεργικού παράγοντα, ειδικά για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου αριθμού συνδρόμων αλλεργίας. Για το σκοπό αυτό ελπίζουν να ξεκινήσουν κλινικές δοκιμές του μανιταριού (66).

Η αντιφλεγμονώδης δράση του μανιταριού Reishi τράβηξε την προσοχή ερευνητών από τις ΗΠΑ. Το 1990 περισσότερα στοιχεία παρουσιάστηκαν για την αντι-φλεγμονώδη δράση του μανιταριού Reishi από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Τέξας (Health Science Center) στο San Antonio (67).

Σε μια παρουσίαση στο Σαπόρο, Ιαπωνία, οι επιστήμονες από το Τέξας συζήτησαν τα προβλήματα των σημερινών φαρμακευτικών αγωγών για τις φλεγμονώδεις νόσους και τις “σοβαρές” παρενέργειες που έχουν. Τόνισαν ότι η ανάγκη για ήπιας δράσης αντιφλεγμονώδη είναι μεγάλη, ειδικά εάν δεν έχουν παρενέργειες (67).

Σκάβοντας βαθιά στο κινεζικά ιατρικό ιστορικό, βρήκαν ότι το Reishi χρησιμοποιείται στην Ανατολή, επί χιλιάδες χρόνια. Μεταξύ των διαφόρων χρήσεων του, είναι η δυσκαμψία του αυχένα, δυσκαμψία στους ώμους, επιπεφυκίτιδα, βρογχίτιδα, ρευματισμούς, και βελτίωση της “ικανότητας” του ανοσοποιητικού (67).

Στην Ιαπωνία, οι προσπάθειες για προσδιορισμό των δραστικών αντι-αλλεργικών ενώσεων του Reishi ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Τα “Γανοδερικά οξέα” στο Reishi που ονομάζονται γανοδερικό οξύ Α, γανοδερικά οξύ Β, γανοδερικά οξύ D68 και γανοδερικά οξύ C, το πιο ενεργό από όλα (69), έχουν δείξει, τουλάχιστον εν μέρει, αν όχι σε μεγαλύτερο βαθμό, ότι είναι υπεύθυνα για αυτήν την δράση του Reishi. Τα Γανοδερικά οξέα Β και D, επίσης, μείωνουν την υψηλή αρτηριακής πίεση (39). Η μεγαλύτερη ποσότητα του Γανοδερικού οξέος C βρίσκεται στο “καπέλο” του μανιταριού (3,4 mg ανά γραμμάριο) (68).

Μέρος της αντι-φλεγμονώδης δράσης του Reishi ίσως μπορεί να αποδοθεί στην ιδιότητα του να σαρώνει τις ελεύθερες ρίζες.

Όπως πολλοί γνωρίζουν πλέον, σαρωτές ελεύθερων ριζών ή αλλιώς «αντιοξειδωτικά» είναι, μεταξύ άλλων, οι βιταμίνες C και Ε και ορισμένα αμινοξέα, όπως η L-κυστεΐνη. Ένα μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας είναι διαθέσιμο και εξηγεί τα οφέλη τους στην επιβράδυνση των βλαβών στο δέρμα και άλλων κυττάρων του σώματος.

Αφού ανακάλυψαν ότι το Reishi βελτίωσε τη λειτουργία των ανθρώπινων ερυθρών αιμοσφαιρίων στην μεταφορά οξυγόνου, επιστήμονες στο Κολέγιο του Πεκίνου της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής ανέλαβαν μια μελέτη της επίδρασης του Reishi στις ελεύθερες ρίζες στο αίμα.

Αυτό που βρήκαν είναι ότι μεγάλες δόσεις ενισχύσαν σημαντικά (κατά 50,4%) την δράση σαρωσης των ελεύθερων ριζών του αίματος ενάντια σε ένα ιδιαίτερα επιβλαβές είδος των ελευθέρων ριζών που ονομάζεται “υδροξύλιο”. Και η δράση αυτή συνεχίστηκε ακόμα και αφότου το Reishi απορροφήθηκε και μεταβολίστηκε (71).

Ίαση του Ήπατος

Το Reishi συνήθως συνταγογραφείται στην Κίνα για την αντιμετώπισης της χρόνιας ηπατίτιδας (72). Αναφορές μιλάνε ότι επιτυγχάνονται καλύτερα αποτελέσματα στην οξεία ηπατίτιδα, όπου η ηπατική λειτουργία έχει καταπονηθεί σε μικρότερο βαθμό. Σε αγωγή διάρκειας 2 έως 15 εβδομάδες, το συνολικό ποσοστό απόδοσης είναι 70,7% έως 98% και ένα σιρόπι από Reishi λαμβανόταν δύο φορές την ημέρα (20 ml), συνήθως για 4 έως 12 εβδομάδες.

Στην Ιαπωνία, το υπόγειο τμήμα του Reishi, δηλαδή το μυκήλιο, έχει αναφερθεί ότι είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση ασθενών με ηπατική ανεπάρκεια. Για λήψη διάρκειας 6 μηνών ως συμπλήρωμα διατροφής (50 γραμμάρια νερό, τρεις φορές την ημέρα), τα αποτελέσματα ήταν θεραπευτικά σημαντικά (73). Στο μυκήλιο, επιστήμονες από Τόκιο και Οσάκα απομόνωσαν δύο “ισχυρές” αντι-τοξικές ουσίες για το συκώτι. Για άλλη μια φορά, επρόκειτο για τα γανοδερικά οξέα, αυτήν την φορά ήταν το “R” και το “S”, καθώς και το λιγότερο δραστικό το “T” (74)

Άλλοι ερευνητές στην Κίνα και την Ιαπωνία συνέχισαν να εστιάζουν σε αυτό το αντικείμενο (75, 76). Μια ιαπωνική ομάδα βρήκε ένα διεγερτικό της ηπατικής λειτουργίας με την επωνυμία “γανοδοστερόνη” και προσδιόρισαν ότι τα γανοδερικά οξέα R, S και Τ από το μυκήλιο είναι διεγερτικά για την ηπατική λειτουργία επίσης (77).

Πρόσφατες εφαρμογές για το Γανόδερμα

Υπάρχει ιαπωνικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα παγωμένο – αποξηραμένο προϊόν Reishi ως εξωτερική χρήση στο λουτρό. Περιλαμβάνει τουλάχιστον άλλα 4 φαρμακευτικά μανιτάρι (78). Μας θύμισε εδώ τις καταγραφές του Li Shih-Chen, όπου το μανιτάρι χρησιμοποιήθηκε γιατί βοηθάει σε “μια όμορφη επιδερμίδα” (18). Αυτό ίσως οφείλεται στους πολυσακχαρίτες (78) του τύπου «βήτα-γλυκάνη». Κάποιοι έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί σε κρέμες για το δέρμα γιατί λέγεται ότι ενισχύουν την ανοσολογική λειτουργία του δέρματος (79)

Το Reishi πιστεύεται ότι είναι καλό για τα μαλλιά (80’83) και σε ροφήματα (84″86). Υπάρχουν αρκετά “τονωτικά” από την Κίνα όπου οι φιάλες περιέχουν ένα ολόκληρο μανιτάρι και μια ολόκληρη ρίζα Τζίνσενγκ.

Στην Ιαπωνία, το Reishi βυθίζεται σε ένα μείγμα από ξύδι που έχει υποστεί ζύμωση για να δώσει ένα «υγιεινό ποτό” (84). Στην νέα Υόρκη καραμέλες φτιάχνονται με χρήση Reishi.

Η έρευνα στην Κίνα συνεχίζει με κάποιες νέες ανακαλύψεις και καλύτερη κατανόση των προηγούμενων ευρημάτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ακούσουμε περισσότερα για το μανιτάρι Reishi πολύ σύντομα. Εν τω μεταξύ, μία σύντομη ματιά στα ευρύματα για το Reishi ίσως είναι χρήσιμη.

Αρκετοί ερευνητές χρησιμοποιούν σήμερα ενέσεις Reishi, μερικές φορές σε συνδυασμό με δυτικά φάρμακα. Ορισμένες ασθένειες του συνδετικού ιστού, όπως η δερματομυοσίτιδα που προκαλεί τις μυϊκές ίνες να διασπαστούν με φλεγμονή των μυών, του υποδόριου ιστού και δέρματος, αντιμετωπίζονται πλέον στην Κίνα με τη χρήση εκχυλίσματος από το μανιτάρι Reishi. Μετά από λήψη 3 έως 6 μηνών, το Reishi ήταν αποτελεσματικό στo 96.4% των 55 ασθενών, 34 εκ των οποίων υποβλήθηκαν σε θεραπεία με συνδυασμό ενέσεων εκχυλίσματος Reishi και στεροειδή.

Μια άλλη νόσος του συνδετικού ιστού είναι o ερυθηματώδης λύκος. Από 84 ασθενείς, οι ενέσεις μανιταριού ήταν αποτελεσματικές στο 82,1% μετά από λήψη 12 εβδομάδων (87).

Στο εθνικό επιστημονικό συνέδριο για το Reishi στο Πεκίνο (φθινόπωρο 1991), ερευνητές παρουσίασαν μερικά από τα τελευταία ευρήματά τους. Επιστήμονες από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Πεκίνου μελετούν τους πολυσακχαρίτες στο Reishi που σχετίζονται με έναν μηχανισμό «αντι-γήρανσης». Άλλοι ερευνητές έχουν βρει αυξημένη παραγωγή ιντερφερόνης από το Reishi. Ορισμένες από τις σημαντικότερες ειδήσεις από την παρακολούθηση του συνεδρίου φαίνονται παρακάτω:

• ένα εκχύλισμα από το Reishi καθαρίζει τις ελεύθερες ρίζες.

• οι πολυσακχαρίτες του Reishi αναστέλλουν σημαντικά τις ισχυρές “ύπερ οξείδιο” ελεύθερες ρίζες στα ερυθρά αιμοσφαίρια.

• Μια άλλη κλινική δοκιμή βρήκε μια σημαντική μείωση των υψηλών επιπέδων λιπιδίων στο αίμα και μείωση της υψηλής πίεσης του αίματος από εκχύλισμα Reishi.

• 196 κινέζοι αθλητές που έχουν κερδίσει μετάλλια, χρησιμοποιούν μείγμα από Reishi (80%) και Τζίνσενγκ (20%) και έχουν μειωμένη κούραση και βελτιωμένο ύπνο κατά τη διάρκεια αγώνων σε μεγάλο υψόμετρο κάτω από κρύες συνθήκες.

οι πολυσακχαρίτες του Reishi αυξάνουν τα Τ-κύτταρα και την ανοσολογική λειτουργία των υγρών του σώματος.

Η κλινική έρευνα αποδεικνύει ότι το Reishi αυξάνει σημαντικά την λειτουργία των μακροφάγων στην κοιλιά των ανθρώπων.

• οι πολυσακχαρίτες του Reishi προάγουν την πρωτεϊνική σύνθεση στο ήπαρ και τον μυελό των οστών.

• ιατρός της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής εξηγεί ότι χρησιμοποιεί το μανιτάρι για ασθένειες της μήτρας και για την βρογχίτιδα. Για ηπατικές ασθένειες, όπως η κίρρωση, πιστεύει ότι το μανιτάρι Reishi είναι το καλύτερο φαρμακευτικό φυτό διαθέσιμο στην κινέζικη ιατρική (88)

Πρόσφατες χρήσεις του στην Βόρεια Αμερική περιλαμβάνουν μερικές παραδοσιακές και ορισμένες καινοτόμες εφαρμογές στο πλαίσιο της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής διάγνωσης:

Α. Οι φυσικοπαθητικοί δίνουν το Reishi για την συμπτωματική ανακούφιση της αρθρίτιδας και της εμμηνόπαυσης.

Β. Το Reishi χρησιμοποιείται, επίσης, στην αντιμετώπιση για :

– αλλεργικό άσθμα,
– υπέρταση,
– υποθυρεοειδισμό,
– βρογχίτιδα,
– αϋπνία,
– γενικό άγχος και στρες, και
– καρδιαγγειακά προβλήματα.

Τέλος, το Reishi είναι κύριο συστατικό σε φόρμουλες βοτάνων για σύνδρομα ανοσοποιητικής δυσλειτουργίας, όπως το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης (89).

Για μια πιο λεπτομερή ανάλυση του μανιταριού Reishi, δείτε το “Reishi Mushroom: Herb of Spiritual Potency and Medical Wonder” του Terry Willard, Ph.D. και του Kenneth Jones (Sylvan Press, 1990).

Η Ασφάλεια του Reishi

Μια σειρά από τεστ για να βρεθεί η τοξικότητα του Reishi, δεν εντόπισε καμία (20-91-92).

Αν και λίγες, υπάρχουν μερικές περιπτώσεις όπου έχουν εμφανιστεί ήπιες αντιδράσεις, όπως :

– χαλαρα κόπρανα,
– ξηροστομία,
– ελαφρά πεπτική αναστάτωση, και
– δερματικό εξάνθημα.

Οι πεπτικές διαταραχές σταματάνε εύκολα εάν η λήψη του Reishi είναι μαζί με τα γεύματα και όχι με άδειο στομάχι.
Οι άλλες αντιδράσεις σταματάνε απλά με την διακοπή χρήσης του μανιταριού (92) για 1 εβδομάδα ή λιγότερο.
Χαλαρά κόπρανα αναφέρονται συχνά ότι γίνεται λήψη άνω των δύο γραμμάρια εκχυλίσματος ημερησίως. Αλλά όταν συνδυάστηκε με μεγάλες δόσεις της βιταμίνης C (6-12 γραμμάρια την ημέρα), σταμάτησαν τα χαλαρά κόπρανα (54).

Reishi Δοσολογία

Παραδοσιακά, τα κινέζικα ιατρικά κείμενα αναφέρουν 1,5 – 9 γραμμάρια ξηρών μανιταριών ημερησίως.

Τα μανιτάρια σιγοβράζουν σε νερό για 4 έως 6 ώρες για να καταναλωθούν ως αφέψημα ή τσάι. Για ένα πιο ισχυρό εκχύλισμα, τα μανιτάρια μπορούν να σιγοβράσουν σε ίσα μέρη νερού και αλκοόλ (π.χ. κρασί από ρύζι). Τα μανιτάρια να απορρίπτονται αφότου σταματάνε να δίνουν περισσότερο χρώμα στο υγρό.

Σχεδόν όλες οι έρευνες για το Reishi έχει διεξαχθεί με μανιτάρια ή εκχυλίσματα μυκηλίου. Για σοβαρές διαταραχές, ο Δρ. Morishige συστήνει η δοσολογία εκχυλίσματος να είναι από 2 έως 10 γραμμάρια ανά ημέρα.
Η ποσότητα των ξηρών μανιταριών που αναλογεί στο εκχύλισμα μπορεί να είναι μέχρι και 15 φορές η ποσότητα του τελικού εκχυλίσματος. Ως εκ τούτου, 1,5 έως 9 γραμμάρια ξηρών μανιταριών που συστήνεται στα παραδοσιακό κείμενα (93-94) αναλογεί σε 150-900 mg εκχυλίσματος.

Για δοσολογία σε συγκεκριμένες ασθένειες, να συμβουλευτείτε βοτανολόγο ή φυσικοπαθητικό ιατρό.

Ενεργά συστατικά του Reishi

reishi

Παραπομπές
1. Hiroshi Hikino, “Traditional Remedies and Modern Assessment: The Case of Ginseng.” In The Medicinal Plant Industry. R.O.B. Wijesekera editor. CRC Press, Boca Raton, Florida, 1991: 149-166.
2. R.G. Wasson. Soma: Divine Mushroom of Immortality. Harcourt, Brace, Jovanovich, Los Angeles, 1968: 80-93.
3. E. Bretschneider, J. China Br. Roy. Asia. Soc. (1890-91), New series, 25: 40-41, 194.
4. F.P. Smith. Contributions Towards the Materia Medica and, Natural History of China. Shanghai: American Presbyterian Mission Press, 1871: 175.
5. F.P. Smith and G.A. Stuart. Chinese Medicinal Herbs. Georgetown Press, San Francisco, 1973: 179 and 271.
6. G.H. Lincoff. The Audubon Society Field Guide to North American Mushrooms. Chanticleer: Alfred A. Knopf, 1981: 460-461.
7. H.H. Dubs, Isis (1949); 2: 62-86.
8. T.L. Davis, Endeavour (1943); 2: 154-160.
9. J. Needham. Science and Civilization in China. Vol. 5. Part II. Cambridge University Press, Cambridge, 1974: 114-126.
10. H.H. Dubs. The History of the Former Han Dynasty by Pan Ku. Vol. 2. Waverly Press, Baltimore, 1944: 91 and 239.
11. E. Feifel, Monumenta Ser. (1944); 9: 1-33.
12. E. Feifel, Monumenta Ser. (1941); 6: 113-153.
13. E. Feifel, Monumenta Ser. (1946); 11: 1-32.
14. E. Bretschneider, J. China Br. Roy. Asia. Soc. (1894-95), New series, 29: 418-420.
15. N. Sivin. Chinese Alchemy: Preliminary Studies. Harvard University Press, 1968: 106-108.
16. S. Mahdihassan. Indian Alchemy or Rasayana in the Light of Asceticism Geriatrics. Vikas, New Delhi, 1979: 46, 64-65 and 1
17. Y. Kobayasi. Nippon-Chugoku: Kinrui-Rekishi To Minzoku Gaku. Hirokawa, Tokyo, 1983: 45.
18. Li Shih-chen. Pen T’sao Kang Mu. Shang Wu Printer, Shanghai, 1933.
19. T. Miyazaki and M. Nishijima, Chem. Pharm. Bull. (1981); 29:3611-3616.
20. “Lingzhi.” In Pharmacology and Applications of Chinese Materia Medica, Vol. I, H-. M.Chang and R.P-.H.But, editors; WORLD SCIENTIFIC: Singapore, 1986; 642.
21. Z.B. Lin, Yao Hseuh Pao (1979); 14(3): 183-192.
22. Z. Gong and Z.B-. Lin, Pei-Ching I Hseuh Yuan Hseuh Pao (1981); 13:6-10.
23. S. Dharmananda. Chinese Herbal Therapies for Immune Disorders. Institute for Traditional Medicine, Portland, Oregon, 1988: 8-10.
24. I.I. Brekman and I.V. Dardymov, Ann. Rev. Pharmacol. (1969); 9: 419-430.
25. S. Dharmananda et al., “Herbal Foods in Asia: Role in the Prevention and Treatment of Cardiovascular Diseases.” In Nutrition and Heart Disease. Vol. II. Ronald R. Watson editor. CRC Press, Boca Raton, Florida, 1988: 90-98.
26. K. Hondo et al., Repts. Inst. Med. Dent. Eng. (1988); 22: 77-82.
27. “The Disease of a Thousand Names,” The Nightingale Research Foundation (1991); 1(5): 19.
28. C.W.M. Wilson, J. Roy. Soc. Med. (1990); 83: 481-483.
29. T. Tamura et al., in Chem. Abstr. 108(13): 110851J.
30. T. Tamura et al., in Chem. Abstr. 108(13): 110852k.
31. J.A. Goldstein, M.D. Chronic Viral Fatigue Syndrome: A Symptom Checklist for CFS. Undated handout. Los Angeles, Califomia.2 pp
32. C. A. Mildon, M.D. The Saga of the Prolonged Viral Syndrome. Lecture handout. Address to Ontario Claims Association, Toronto, Ontario, Jan. 14, 1988
33. Fu Kezhi (translator). Chin. Trad. Herb. Drugs (1979); (6): 29-31.
34. Y. Kasahara and H. Hikino, Phytother. Res. (1987); 1(1): 17-2
35. Q. Chen, Acta Pharm. Sinica (1979); 14(3): 141-148.
36. A. Shimuza et al., Chem. Pharm. Bull. (1985); 33(7): 3012-3015
37. M. Kubo et al., Yakugaku Zasshi (1983); 103(8): 871-877.
38. Y. Kabir et al., J. Nutr. Sci. Vitaminol. (1988); 34(4): 433-43
39. A. Morigiwa et al., Chem. Pharm. Bull. (1986); 34(7):3025-3028.
40. M.-S. Shiao et al., “Structures, Biosynthesis, and Biological Functions of oxygenated Triterpenoids in Ganoderma lucidum.” In Phytochemical Ecology. C.H. Chou and G.R. Waller editors. Institute of Botany, Taipei, China. Academia Sinica No. 9 (1989): 235-242.
41. S. -F. Yeh et al., Proc. Nat. Sci. Counc. Rep. China (1987), (Part A); 11(2): 129-134.
42. K. Kanmatsuse et al., Yakugaku Zasshi (1985); 105(10): 942-947.
43. Fu Kezhi (translator). Chin. Trad. Herb. Drugs (1977); (I): 35-36.
44. R.S. Harris et al. editors. Vitamins and Hormones: Advances in Research and Applications. Vol. II. Academic Press, New York,1949: 39.
45. Fu Kezhi (translator). Chin. Trad. Herb. Drugs (1979); (6): 32-33.
46. L. H. Ren et al., Khim.-Farm. Zh. (1988); 22(10); 1236-1241.
47. Ren Lihva et al., Voprosy Pitaniya (1989); 1: 16-19.
48. L.H. Ryong et al.. Drug Dev. Res. (1989); 17(2): 109-117.
49. K. Matsumoto. The Mysterious Reishi Mushroom. Woodbridge Press, Santa Barbara, California, 1979: 22.
50. B.K. Kirn et al., Hanguk Kyunhakhoe Chi (1980); 8(2): 107-113.
51.Y. Sone et al., Agric. Biol. Chem. (1985); 49(9): 2641-2653.
52. Y.-Q. He et al., J. Beijing Med. Univ. (1989); 21(3): 225-229.
53. T. Usui et al., Carbohydr. Res. (1983); 115: 273-280.
54. Becoming Healthy with Reishi. in. Kampo-I-yaku Shimbun, Toyo-Igaku Sha Co., Ltd., Tokyo, 1988: 12-20. Translation.
55. F. Morishige et al., “The Role of Vitamin C in Tumor Therapy (Human).” In Vitamins and Cancer: Human Cancer Prevention by Vitamins and Micronutrients. F.L. Meyskens, Jr. and K.N. Prasad, editors. Humana Press, Clifton, New Jersey, 1986: 399-427.
56. Teikoku Chemical Industry Co., Ltd., in Chem. Abstr. 97:4431 Ij.
57. Kureha Chemical Industry Co., Ltd., in Chem. Abstr. 85: 19076v.
58. S. Tsukagoshi et al.. Cancer Treat. Rev. (1984); 11(2): 131-135.
59. T. Aoki, “Lentinan.” In Immune Modulating Agents and their Mechanisms. R.L. Finishel and M.A. Chirgis editors. Marcel Dekkar, New York and Basel, 1984: 66-77.
60. S. Nakashima et al., Microbiol. Immunol. (1979); 23(6): 501-513.
61. H.W. Shin et al., Saengyak Hahoechi (1984); 16(4): 181-190.
62. D. Xie et al., Zhonghua Weishengwuxue He Mianyixue Zashi (1985); 5(1): 8-13.
63. I.R. Tizard. Immunology: An Introduction. Saunders College Publishing, Philadelphia, 1984: 94, 323 and 97.
64. M. Nogami et al., Yakugaku Zasshi (1986); 106(7): 594-599.
65. M. Nogami et al., Yakugaku Zasshi (1986); 106(7): 600-604
66. M. Ito et al., “Anti-allergic Effects of ‘Reishi’ (Ganoderma lucidum). “Poster 24. 29th Annual Meeting of the American Society of Pharmacognosy, Park City, Utah, July 17-21, 1988. University of Utah, Dept. of Medical Chemistry, Salt Lake City, 1988
67. W.B. Stavinoha et al., “Study of the Anti-Inflammatory Activity of Ganoderma lucidum.” Presented at the Third Academic/Industry Joint Conference (AIJC), August 18-20th, 1990, Sapporo Park Hotel, Sapporo, Japan.
68. H. Khoda et al., Chem. Pharm. Bull. (1985); 33(4): 1367-1374.
69. T. Nishitoba et al., Agric. Biol. Chem. (1986); 50(8): 2151-2154.
70. F. Chu et al., Fushe Fanghu (1988); 8(1): 16-20.
71. J. Wang et al., J. Trad. Chin. Med. (1985); 5(1): 55-60.
72. T. Tamura et al., in Chem. Abstr. 108(13): 110853m.
73. G. Liu et al., Acta Pharm. Sinica (1979); 14(5): 284-287.
74. M. Hirotani et al., Chem. Pharm. Bull. (1986); 34(5):2282-2285.
75. G. Liu et al., J. Chin. Med. (1979); 92(7): 496-500.
76. J. Kijima et al., Sool. Sci. (Tokyo) (1987); 4(6): 1000.
77. T. Furuya et al., in Chem. Abstr. 109(18): 156253q.
78. F. Mayuzumi and T. Hayashi, in Chem. Abstr. 105: 158629h.
79. K. Repinski and P. Calistro, Longevity Magazine (Dec. ’89/Jan. ’90): 20 and 22.
80. T. Miyamoto et al., in Chem. Abstr. 104: 74805d.
81. K. Hasunuma, in Chem. Abstr. 108(24): 209987v.
82. T. Miyamoto and K. Maeno, in Chem. Abstr. 107(20): 183325e.
83. T. Miyamoto and K. Maeno, in Chem. Abstr. 107(20): 183324d.
84. K. Numata, in Chem. Abstr. 109(23): 209932u.
85. S. Nishiyama, in Chem. Abstr. 95: 7847 4p.
86. J. Honda and S. Sakamura, in Chem. Abstr. 105: 15181 Ic.
87. T. Bao et al., “Pharmacological Study of Ganoderma.” Presented at Fourth World Conference on Clinical Pharmacology and Therapeutics, Mannheim, West Germany, July 23-28, 1989.
88. Papers presented at the National Conference on Ganoderma, Beijing, China, Oct. 29-31, 1991. Beijing Medical University, 1991 (in Chinese).
89. T. Willard, Ph.D. and Kenneth Jones. Reishi Mushroom: Herb of Spiritual Potency and Medical Wonder. Sylvan Press, Issaquah, Washington, 1990. Available from a number of book distributors across the U.S.A. and Canada, or from the publisher. Sylvan Press, 1202 E Pike Street, Suite 746, Seattle, WA 98122.
90. M. Cohen, “Paths to Wholeness in HIV Infection: A Comprehensive Approach.” In AIDS, Immunity and Chinese Medicine. Proceedings of the Ninth Annual Symposium of the Oriental Healing Arts Institute, Oct. 23, 1988, Long Beach, California. B.C. Enger and E.R. Long, editors. Oriental Healing Arts Institute, Long Beach, California, 1989: 92-102.
91. M.J. Kirn et al., Korean J. Mycol. (1986); 4<1): 49-60.
92. S. Dharmananda, Bestways Magazine (July, 1988).
93. B. Liu and Y.-S. Bau, Fungi Pharmacopoeia (Sinica).) Kinoko, Oakland, California, 1980: 1

Πηγή: ganodermablog.eu

Διαβάστε επίσης


To Top