Γράφω πάντα πρωί. Γράφω πάντα λυπημένη. Αισθάνομαι ένα κενό και αυτόματα έρχεται το ποίημα σαν φάρμακο. Ποτέ δε με παίδεψαν οι λέξεις....
Τι έγινε η χαρά της ζωής που καταχτούσε την κάθε στιγμή ακόμη κι όταν η μέρα ξημέρωνε δυσοίωνη; Τώρα πόνος κανένας δε...
Με άλλο βλέμμα προσπαθώ να δω τώρα τη ζωή μου, που δε στηρίζεται πια στην ιδέα του μέλλοντος αλλά συγκεντρώνεται στο τώρα,...