Σκέψεις - Απόψεις

Η ζωή δεν είναι πρόβα. Είναι μια. Για αυτό ζήσε! 


Γράφει η Μαρία Πολυμήλη

Ανάμεσα στις ηλικίες των 17 με 60 πολλά θα πάνε στραβά.

Είναι τότε που πειραματιζόμαστε περισσότερο. Προσπαθούμε, αγωνιζόμαστε, λαχταράμε, διεκδικούμε, ζούμε πιο έντονα, συχνά αγγίζοντας ή προσπερνώντας τα όρια μας. Καθ´ αυτούς τους τρόπους μαθαίνουμε.

Η μάθηση είναι μια διαδικασία που σταματάει μόνο όταν εκλείψει η ζωή.

Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία στην ζωή.

Δεν υπάρχει δεύτερο σενάριο.

Η ζωή δεν είναι πρόβα.

Αυτή έχουμε, μια και μοναδική.

Και…ναι, θα κάνουμε λάθη.

Ναι, θα πέσουμε χαμηλά.

Ναι, θα μετανιώσουμε για πολλά.

Έτσι όμως θα μάθουμε.

Έτσι θα βελτιωθούμε.

Έτσι θα αναπτυχθούμε.

Έτσι θα κατάλαβουμε ποιά είναι η δική μας πορεία, τί πραγματικά θέλουμε, τί μας ταιριάζει, γνωρίζοντας τους εαυτούς μας μέσα από την τριβή της ζωής.

Πρέπει όμως να αποδεχτούμε πως πολλά θα πάνε λάθος.

Η πραγματικότητα μας θα απέχει αρκετά από το τέλειο, που ίσως έχουμε ιδανικά πλασμένο στον νου μας πως υπάρχει.

Κάποιες φορές θα γίνουμε ένα με την λάσπη και νιώθουμε πως δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από αυτήν.

Άλλες φορές θα γίνουμε ένα με τον ήλιο. Ίσως και μερικές φορές καούμε, επειδή πλησιάσαμε πολύ την λάμψη του.

Μερικές νύχτες θα «αγγίζουμε» τα άστρα και θα «συνομιλούμε» με το φεγγάρι, σαν να είμαστε άτρωτοι και απέραντοι.

Αυτή είναι η ζωή… Σαν καρδιογράφημα. Με τα πάνω της και τα κάτω της.

Αν ήταν μια ευθεία γραμμή, δεν θα ήταν ζωή.. 

Διαβάστε επίσης


To Top