Σκέψεις - Απόψεις

Για εκείνα τα υπέροχα πλάσματα


Είναι μέρες που ξεχνάς την αξία σου.

Χάνεσαι.

Μες στο αχανές μαύρο.

Μέσα στην ασχήμια των φόβων.

Φόβοι· που έχουν ποτίσει το κορμί.

Φόβοι· που έχουν μπολιάσει στη ψυχή.

Φόβοι· που το νήμα τους σέρνει η Αριάδνη από τα πρώτα χρόνια μιας τρυφερής, αλλοτινής ηλικίας.

Ευλογημένοι εκείνοι, που έχουν ανθρώπους στη ζωή να τους υπενθυμίζουν πόσο υπέροχοι είναι.

Υπέροχα πλάσματα.

Αυτοί που υπενθυμίζουν στους άλλους τη μοναδικότητά τους.

Ευλογημένος εσύ όταν τους συναντάς.

Με μάτια κλειστά.

Είναι εκεί.

Δίπλα σου.

Με χέρια ανοιχτά.

Συστολή ίριδας ματιού.

Διαστολή ίριδας καρδιάς.

Μονάχα αυτή βλέπει καθαρά.

Να τους ευγνωμονείς αυτούς τους ανθρώπους.

Να τους ευγνωμονείς και να τους φιλάς.

Φιλώ το χέρι αυτού που ξέρει να αγαπά.

Με μάτια κλειστά.

Συντάκτης: Κατερίνα Καραβαγγέλη

Διαβάστε επίσης


To Top