Σκέψεις - Απόψεις

 Γέρασε η Ελλάδα φίλε μου!


Γέρασε η Ελλάδα φίλε μου!
Στάχτη και αποκαΐδια απέμειναν τα νιάτα να εκδικούνται για τη ζωντάνια που έφεραν στις πλάτες τους τα δύο χιλιάδες χρόνια. Στυγνές και μισητές οι πράξεις των άλλοτε ευλογημένων χεριών που εκθειάζει η παροιμία, και μια τσίκνα, έχει καθίσει απάνω μας τα τελευταία δέκα εννιά.

Γέρασε η Ελλάδα φίλε μου!
Οι άνθρωποι της παρακμάζουν και σαπίζουν σαν το μήλο που ξέμεινε να κρέμει σε ένα ένα δέντρο δίχως φυλλωσιά.
Οι μήνες, οι μέρες, τα χρόνια καράβι σκουριασμένο που αγκομαχεί να πιάσει λιμάνι.

Γέρασε η Ελλάδα φίλε μου!
Τα παιδιά της την επισκέπτονται κάθε γιορτή και σκόλη ώστε να μην λησμονούν τα ριζώματα και οι μουσαφίρηδες την φιλοξενία των νοικοκυραίων γεύονται με λάδι και φρέσκια ρίγανη.

Κάθε που έρχεται Αύγουστος όμως φίλε μου συμπληρώνει το αταίριαστο κομμάτι του παζλ και το μπλε γίνεται φωτεινό, το κίτρινο γλυκό και το πράσινο βαθύ.

Συγγραφέας Τάσος Βακφάρης

Ο Τάσος Βακφάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα την άνοιξη του 1984. Εργάζεται ως αναπληρωτής σε σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής με εξατομικευμένα προγράμματα υποστήριξης και φροντίδας παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Τον Ιούλιο του 2018 απέσπασε το τρίτο βραβείο στον έβδομο παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης που υλοποιήθηκε από τον πολιτιστικό-κοινωνικό φορέα “Αμφικτυονία Ελληνισμού” με θέμα, ο απανταχού ελληνισμός και οι διαχρονικές του αξίες.

Διαβάστε επίσης


To Top