Ρωτάει το παιδάκι τον γέρο-ψαρά στην παραλία:
Πως ξέρετε ότι θα βρείτε ψάρια;
Δεν το γνωρίζω, του απαντάει, κάθε ταξίδι είναι αμφίβολο, επειδή στο βυθό της θάλασσας κανείς δεν ξέρει τι γίνεται! Εμπιστεύομαι όμως ότι ο πλούτος της θαλάσσιας ζωής έχει και για μένα μερτικό. Γι αυτό δε μένω στη στεριά και βγαίνω εκεί με το σκαρί μου.
Ρωτάει ο νιος τον κυνηγό:
Πως ξέρετε ότι θα βρείτε θήραμα;
Δεν το γνωρίζω, του απαντάει, κάθε καρτέρι μπορεί και να είναι μάταιο. Εμπιστεύομαι όμως τη ζωή που θρέφει το δάσος και προσμένω από αυτήν τη ζωή για να θρέψει και εμένα. Γι αυτό δε μένω σπίτι μου και νυχτώνομαι μέσα του.
Ρωτάει ο περίεργος το γεωργό:
Πως ξέρετε ότι θα έχετε σοδειά;
Δεν το γνωρίζω, του απαντάει, κάθε σπορά έχει τα ρίσκα της, επειδή κάτω από το χώμα, είναι άγνωστο τι γίνεται! Εμπιστεύομαι όμως τη δύναμη του σπόρου και τη θέληση της ζωής και προσμένω να δω τα νέα φυτά. Γι αυτό δε μένω άπραγος και είμαι στο χωράφι.
Κάθε Δάσκαλος σε αυτή τη γη έχει διαλαλήσει:
Εμπιστεύσου τη ζωή, βάδισε με πίστη στο όραμά σου προσμένοντας το αποτέλεσμα και δράσε!
Γιατί μένεις ακίνητος στο σπίτι σου;
Διαβάστε επίσης
