Σκέψεις - Απόψεις

Είναι κι αυτές οι στιγμές…


Είναι κι αυτές οι στιγμές, αυτές που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα άλλο παρά να αγναντεψεις μια θεά, να νιώσεις τον καπνό ενός τσιγάρου, τη δροσερή γουλιά μιας Κρύας μπύρας ή ιδανικά ένα ζεστό χέρι να ακουμπάει το δικό σου δημιουργώντας ένα συναίσθημα που αξίζει περισσότερο από κάθε πολύτιμη πέτρα και κάθε πετράδι στο κόσμο.

Να χαθείς μέσα σε ένα και μόνο άγγιγμα χωρίς ίχνος σ3ξουαλικότητας, ένα άγγιγμα που θα σου προσφέρει ένα δυνατό σφίξιμο στο στομάχι κι ένα χαμόγελο, ένα χαζό-πανεμορφο χαμόγελο.

Αυτό το άγγιγμα θα έρθει και θα είναι διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα, μπορεί να έχουμε νιώσει χιλιάδες αγγίγματα και κανένα δεν είναι σαν αυτό, γιατί όταν νιώσουμε ένα τέτοιο άγγιγμα θυμόμαστε τη μέρα την ώρα το δευτερόλεπτο, θυμόμαστε τον καιρό εκείνης της μέρας την μυρωδιά του αέρα τον ήχο της σιωπής και τη γεύση του ανθρώπου, καληνύχτα.

Παύλος Κετσιτζόγλου – Παπαδημητρόπουλος 

Διαβάστε επίσης


To Top