Το ραδιόφωνο στη διαπασών. Κάτι τέτοιες ώρες το μόνο που θες είναι ηρεμία και εκεί που είσαι μεταξύ χαλαρότητας και απόλυτης σιωπής, ένα τραγούδι σε βάζει σε σκέψεις.
“Λόγια ψεύτικα” ακούς στα ηχεία και οι μνήμες απλά ξυπνούν και στήνουν χορό, καταλαμβάνοντας το χώρο του μυαλού μου. Πόσα λόγια έχουμε ακούσει;
Θεέ μου, πόσες αμέτρητες λέξεις, που τελικά λέξεις έμειναν ανείπωτες..
Λέξεις που απλά θυμίζουν στιγμές σαν σε όνειρο, αναλαμπές που απλά εξαφανίστηκαν αφήνοντας τα σημάδια τους στο χρόνο.
Όλοι οι άνθρωποι λέμε πολλά. Άλλωστε τα λόγια είναι ο τρόπος που επικοινωνούμε και εκφραζόμαστε.
Όσο όμως έχουμε εξελίξει τη θεωρία και την επικοινωνία, άλλο τόσο μείναμε στάσιμοι στον τομέα πράξη.
Εκεί σε θέλω τώρα!
Ναι, εκεί φαίνεται τι εννοείς και πόσο τελικά το εννοείς, στην φωτιά της πράξης.
Μέσα από αυτές τις σπίθες, ξεπηδούν οι αλήθειες μας.
Γιατί είμαστε τελικά οι πράξεις μας όχι οι θεωρίες μας. Καθοριζόμαστε από αυτά που επιλέγουμε να πράξουμε. Καλή η οδός θεωρίας , αλλά η οδός πράξης δύσκολα συμπορεύεται μαζί της, έτσι;
Μη μου γεμίζεις λοιπόν τη ζωή μου θεωρίες. Έχω χορτάσει από αυτές. Δεν θέλω άλλες ακάλυπτες επιταγές δίχως αντίκρυσμα. Δεν αντέχω άλλες ατέρμονες συζητήσεις, ούτε εντυπωσιακές φανφάρες που γίνονται καπνός στην πρώτη δυσκολία .
Όταν οι λέξεις έχουν ευτελισθεί και πλήρως απαξιωθεί, μην περιμένεις να πιστέψω σε θαύματα λεκτικά και ίσως κάλπικα. Δεν πιστεύω σε ωραίες λέξεις πια!
Tις πράξεις εμπιστεύομαι και ερωτεύομαι. Με αυτές θέλω να ζω και να πορεύομαι.
Δεν θέλω λέξεις που δεν έχουν δόση αλήθειας, θέλω αλήθειες δοσμένες και δοκιμασμένες να περπατούν μόνες τους στης ζωής το μονοπάτι.
Γιατί οι πράξεις βαφτισμένες με αίμα αλήθειες είναι. Ζούμε μέσα από αυτές. Μας δικαιώνουν ή μας δικάζουν.
Εκεί μπαίνει η υπογραφή των λόγων μας. Η τελεία και η παύλα. Η σφραγίδα και το ουσιαστικό θέλω μας.
Οι πράξεις μας μπορούν να μιλήσουν, να φωνάξουν, να κερδίσουν, να λυγίσουν και να ακουστούν σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάζουν τις λέξεις μας, λέξεις που μόνοι μας ντύσαμε με περισσή υποκρισία, να υποκλιθούν μπροστά τους.
Μίλα μου λοιπόν. Μιλά μου με πράξεις όμως. Αλλιώς σώπα!
Δεν θέλω να ακούσω άλλο.
Ελένη Τσακίρη – wp.loveletters.gr
Διαβάστε επίσης
