Της Ελένης Κακλαμάνου
Δημιουργία. Δημιουργία είναι ο κόσμος που ζούμε. Όμως γιατί πρέπει όλοι να ζούμε στον ίδιο; Μήπως αυτό δεν είναι δημιουργία; Μήπως ήταν απλώς μια καλή βάση και αφορμή για να δημιουργούμε συνεχώς νέους κόσμους ο καθένας μας; Μια καλή ιδέα δηλαδή.
Είναι πολύ σπουδαίο να φτιάχνουμε κόσμους που θα χωράμε άνετα μέσα εκεί. Είναι πολύ σπουδαίο να απαρνηθούμε την ενήλικη μας φύση-όσο δύσκολο κι αν είναι- και να μιμηθούμε τα παιδιά και τα σκυλιά.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που έπαιξες;
Αφέσου, βρες χαρά, παίξε, ζωγράφισε, γέλα με τη ψυχή σου, χόρεψε, τραγούδα, λερώσου με λάσπες , άσε το κορμί σου να το καταπιεί η καλοκαιρινή αλμύρα. Τίποτα δεν έχει περισσότερη σημασία από το να ζεις την κάθε στιγμή στον δικό σου ιδανικό κόσμο.
Γιατί δεν το κάνεις;
Ποιος ορίζει τι πρέπει;
Εσύ ζεις μια φορά και κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για να δημιουργείς τον έναν κόσμο μετά τον άλλο, ακόμη καλύτερο από τον προηγούμενο.
Θυμάσαι όταν ήσουν παιδί;
Όλα είχαν σημασία, με το παραμικρό ήσουν ευτυχισμένος.
Κάντο ξανά. Γίνεται. Αυτό είναι ένα μυστικό στοιχείο για τον επόμενο σου κόσμο.
Το καλοκαίρι λάτρευες να κυλιέσαι στην άμμο και να παίζεις με το νερό, έτρεχες πάνω στην άμμο και πηδούσες από βράχια. Το φθινόπωρο έβρισκες πάλι τους φίλους σου και έπαιζες ανέμελα κάθε στιγμή, έβλεπες γυμνή τη φύση και τη λάτρευες . Το χειμώνα έφτιαχνες χιονάνθρωπους, περίμενες τον Άγιο Βασίλη του έφτιαχνες κουλουράκια, αγωνιούσες ευχάριστα. Έβγαινες στο χιόνι και έπαιζες ώρες, χόρευες κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Και την άνοιξη μύριζες όλα τα λουλούδια, έβγαινες στους δρόμους και χαιρόσουν κάθε δευτερόλεπτο πλάι στις αμυγδαλιές και κάτω από τον μεγάλο ήλιο. Γελούσες δυνατά και αγαπούσες τα πάντα. Κι αυτά επίσης. Έκανες τρέλες κάθε δευτερόλεπτο.
Τώρα γιατί κάνεις εκπτώσεις; Γιατί δεν αρμόζει στην ηλικία σου;
Ποιος ορίζει τι αρμόζει στην ηλικία σου; Και τι πάει να πει η ηλικία σου;
Τίποτα δεν έχει περισσότερο σημασία απ’ το να δημιουργείς. Κι αν δημιουργείς συνεχώς κόσμους δημιουργείς πραγματικά. Πολλά.
Κι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τον επαναπροσδιορισμό , αλλά λίγοι τελικά τολμούν να αφεθούν και να ζήσουν.
Εσύ;
Διαβάστε επίσης
