Επιλεγμένα Άρθρα

Χαθήκαμε στο όνειρο..


Του Νίκου Αντωνόπουλου

Φθαρμένα Χρώματα

Ξυπνάς με ένα φως να σε θαμπώνει. Πιστεύω με τον ίδιο τρόπο πεθαίνεις.
Εξαλλου λένε πως την μέρα που θα ναι η ώρα σου το αισθάνεσαι.
Αν τραυματιστείς πολύ σε θανατηφόρο επίπεδο, ο οργανισμός εκκρίνει μια ουσία η οποία σε μαστουρώνει ή σε ναρκώνει (πλέον το ίδιο πράγμα είναι αφού ότι φαρμακευτικό το κάναμε απόλαυση) για να μην νοιωθεις πόνο, δεν γνωρίζω απολύτως.

Όπως ένας τοξικομανής είπε κάποτε, “χάθηκα στο όνειρο”.
Δεν χάθηκαν στο όνειρο μόνο όσοι είναι εθισμένοι στις ουσίες. Όλοι μας χαθήκαμε στο όνειρο.
Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Μια η διαφορά. Κάποιοι επέλεξαν να είναι συνέχεια μέσα σε ένα όνειρο, το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΝΕΙΡΟ και άλλοι να ξυπνάνε που και που, για να μην ξεχάσουν τον υπέροχο, γεμάτο ομορφιές αυτό “κόσμο”.

Όπως κατάλαβες και εσύ που διαβάζεις αυτή τη προσπάθεια για τέχνη, σε αποκάλεσα ονειροπόλο.

ΜΗ ΧΑΘΕΙΣ στο όνειρο φίλε μου. Ζήσε το δικό σου. Κανε το ασπρόμαυρο ή κάποιο φθαρμένο χρώμα, ζωντανό ξανά.
Βούτα και όλος άμα χρειαστεί μες στη παλέτα των χρωμάτων και φτιάξε τον δικό σου πίνακα.
Γιατί θα ναι δικός σου και θα τον θαυμάζεις και νηφάλιος.

Μ’ακους ρε;

Ακόμα και ξύπνιος θα το ΖΕΙΣ!

Photο artist: Henry Fuseli ‘The Shepherd’s Dream, from ‘Paradise Lost”, 1793

Διαβάστε επίσης


To Top