Σκέψεις - Απόψεις

Άνθρωποι εμπιστοσύνης μετρημένοι στα δάκτυλα ενός χεριού


Γράφει η Δέσποινα Παντέλα

Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους οι οποίοι μας προσεγγίζουν ‘’φορώντας’’ όλων των ειδών μάσκες.. τόσες πολλές που φτάνεις στο σημείο πλέον να απορείς και να αναρωτιέσαι ποιος είναι αληθινός και ποιος όχι μέσα στη ζωή σου.

Άνθρωποι που θεωρούσες δικούς σου. Άνθρωποι διπρόσωποι και υποκριτές, ένα πολύ συχνό φαινόμενο δυστυχώς.

Μερικοί άνθρωποι πραγματικά αξίζουν βραβείο καλύτερης υποκριτικής, αφού ξέρουν να υποκρίνονται τόσο καλά όταν είσαι παρόν, που μετά δυσκολεύεσαι να πιστέψεις όλα αυτά τα κακοπροαίρετα σχόλια που έχουν ειπωθεί από αυτούς, όταν δεν βρίσκεσαι εσύ μπροστά.. Συνήθως τα άτομα αυτά είναι συνεχώς ανασφαλή, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση που προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αναδείξουν με το να γίνονται καυστικοί πίσω απ την πλάτη σου και να σε δυσφημίζουν.. Το τρομακτικό είναι πως οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν να κρύβονται τόσο καλά που είναι δύσκολο να τους εντοπίσεις.. Το ψεύτικο χαμόγελο και οι ψεύτικες κολακείες τους μπορούν εύκολα να σε παρασύρουν και να σου κλείσουν τα μάτια..

Κι όμως όσο καλά και αν κρύβονται η αύρα που εκπέμπουν όταν βρίσκονται μαζί σου, ο περίεργος τρόπο που σε κοιτάνε… ο τρόπος που υποκρίνονται με άλλους ανθρώπους, όταν άλλα δείχνουν μπροστά από αυτούς και άλλα πίσω τους, τους προδίδουν.. Και έτσι απορείς ποιος σου εγγυάται πως δεν κάνουν το ίδιο και σε εσένα..

Αυτοί οι άνθρωποι που προσποιούνται, που δεν σέβονται εσένα, που προδίδουν την εμπιστοσύνη που τους είχες, που σε κάνουν να πιστεύεις πως δεν είναι σας τους άλλους αλλά στην τελική βγάζουν το περισσότερο φαρμάκι από όλους.. Αυτοί που το μόνο που κατέχουν είναι να παίζουν καλοστημένο θέατρο..Αυτοί δεν αξίζουν τίποτα, παρά μόνο να τους κάνεις να φαίνονται πιο ανύπαρκτοι από ποτέ και να μην τους υπολογίζεις καν..

Αντίθετα τους γνήσιους ανθρώπους μπορείς εύκολα να τους ξεχωρίσεις, αφού δεν μπορείς να μην αισθανθείς το πραγματικό τους ενδιαφέρον για σένα, την ευγένεια τους, την καλοσύνη που τους διακατέχει και την αγάπη τους.. Μπορεί να είναι ελάχιστοι και μετρημένοι στα δάκτυλα ενός χεριού, μα κι όμως δεν έχεις την ανάγκη των πολλών όταν ήδη τα άτομα αυτά σε γεμίζουν και με το αξιοσημείωτο..

Τους διπρόσωπους και τους υποκριτές να τους κουνάς το μαντίλι φεύγοντας ..Άλλωστε τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν τίποτα από εσένα. Θα παραμείνουν αυτό που είναι γιατί πολύ απλά μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν καλά.. Να τους ‘’λυπάσαι’’..

Διαβάστε επίσης


To Top