Αγέρας γίνομαι και χάνομαι.
Σκορπάω εκεί που θέλω.
Τα παίρνω όλα στο πέρασμα.
Χαλασμό σκορπάω και ξεσηκώνω τα πάθη, τις ορμές μου.
Στο πέρασμα αυτό μπλέκονται λοιπές, χαρές, χτυποκάρδι βαθύ.
Αγέρας γίνομαι, δε συμβιβάζομαι,
ανεμοστρόβιλο σηκώνω, βυθίζομαι.
Στην ορμή μέσα αναδύονται
λοιπές, χαρές, εμπόδια
και τα κάνω όλα ένα.
Αγέρας γίνομαι και χάνομαι
στα πιο σκοτεινά μονοπάτια,
στις πιο ηλιόλουστες Δευτέρες.
Δεν ημερεύω.
Όλα δικά μου γίνονται,
μαζί μου τα παίρνω
και ύστερα τα φυσώ και χάνονται…
Αγέρας γίνομαι μα σαν βρω στεριά ημερεύω.
Στο πέρασμα αφήνω απαλό χάδι,
αστέρια φωτεινά.
Η Ιθάκη είναι αντάμα.
Εδώ, μέσα μου.
Angie Savv
Διαβάστε επίσης
