Συνείδηση

7 σκίτσα που δεν θα πιστεύετε ότι αντιπροσωπεύουν μια κατάσταση αναρχίας


  • Τα γεγονότα: Μια «κατάσταση αναρχίας» είναι απλώς μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει κυβερνήτης, ελεγκτής ή εξουσία.
  • Σκεφτείτε: Πως αρχίζουμε να αφαιρούμε ανεπιθύμητες και περιττές εξουσίες από την ζωή μας; Ποια βήματα πρέπει να κάνουμε ως συνειδητά άτομα ώστε να δημιουργήσουμε μια ολόκληρη κοινωνία και έναν κόσμο που θα βασίζεται στην επέκταση αυτών των απελευθερωτικών καταστάσεων αναρχίας;

Αν σας ρωτήσω τι είδους εικόνα σας προκαλεί η φράση «κατάσταση αναρχίας», ίσως σκεφτείτε μια μαφία ή μια συμμορία με κάθε είδους σύγχυσης και άγχους, μια μεγάλη μάχη με πυροβόλα και καπνογόνα ή λεηλασίες και καταστροφές χωρίς να υπάρχει κάποιος να προστατεύσει τους αθώους. Και ενώ αυτή η εικόνα μπορεί να αλλάξει σε πολλές φαντασιώσεις μας δεν είναι δύσκολο να βρούμε μια τέτοια σκηνή ψάχνοντας στο Google εικόνες με τίτλο «κατάσταση αναρχίας».

Αυτό που φαίνεται να βρίσκουμε είναι κάποιου είδους μάχης μεταξύ των καταπιεστών και των καταπιεσμένων, των κυρίαρχων και των σκλάβων, της πολιτικής ελίτ και των κανονικών ανθρώπων. Παρόλα αυτά, οι περισσότερες εικόνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι δεν βρίσκονται σε μια εσωτερική κατάσταση άσκοπης και απροσδιόριστης σύγχυσης, αλλά μάλλον σε ένα σκόπιμο αγώνα που είναι σαφές ποιος είναι ο εχθρός.

Το παρακάτω σκίτσο για παράδειγμα, φαίνεται να έρχεται κοντά στην αντίληψη του μυαλού μας για μια κατάσταση αναρχίας αν και σε περαιτέρω έρευνα αυτή η εικόνα αντιπροσωπεύει την αγροτική εξέγερση στη Γαλλική Επανάσταση όπως απεικονίζεται στο «Ιστορία δύο πόλεων».

Charles Dickens

Στην πραγματικότητα η ίδια η έννοια και η χρήση του όρου «αναρχία» έχει ανατραπεί στην κοινωνία μας; Από ποιον; Η ίδια η αρχή, που κάνει τα πάντα για να απομακρύνει τους ανθρώπους από τις ιδέες, ή στην προκειμένη περίπτωση από μία μόνο λέξη που είναι απειλή για την συγκράτηση της εξουσίας.

Από την ετυμολογία της, αναρχία σημαίνει απλά «κανένας κυβερνήτης» και μια κατάσταση αναρχίας είναι απλώς μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει αρχή ή κανένας κυρίαρχος. Σε ένα άρθρο για τoν Φυσικό Νόμο συζητείται η αναρχία ως η επιθυμητή κατάσταση των κυρίαρχων ατόμων και με έκανε να σκεφτώ και να βάλω τις ακόλουθες εικόνες ως πραγματικές αναπαραστάσεις μιας «κατάστασης αναρχίας» που ίσως αρχικά να σας προκαλέσουν έκπληξη.

  1. Παίζοντας ομαδικά παιχνίδια

https://sportsportraitartist.files.wordpress.com/2011/04/2010-beach-volleyball-3.jpg

Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι να βρεθώ σε μια παραλία με αρκετά φιλέ βόλεϊ. Τις περισσότερες φορές, εντελώς ξένοι μπορούν να μαζευτούν και να αρχίσουν ένα παιχνίδι, να παίξουν όσο θέλουν ή απλώς να κοιτούν. Οι άνθρωποι που παίζουν γρήγορα προσκαλούν και άλλους να παίξουν ή να πάρουν την θέση τους. Μπορεί να υπάρξει κάποιος θα πάρει κάποια ηγεσία όσον αφορά την καταμέτρηση της βαθμολογίας ή που θα επιλέξει τις θέσεις, αλλά είναι καθιερωμένο ότι δεν υπάρχει καμία αρχή που όλοι πρέπει να ακολουθήσουν. Ο καθένας είναι κυρίαρχος, και στη σπάνια περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα, η συλλογικότητα μπορεί να διαχειριστεί τον εαυτό της.

  1. Έρωτας

Gordon Punt

Στις πιο ιερές μορφές του, θα μπορούσατε να πείτε ότι ο έρωτας είναι μια αγνή κατάσταση αναρχίας, οπού κανείς δεν κυβερνά ούτε κυβερνιέται, αλλά μάλλον και οι δύο εισέρχονται σε μια συμβιωτική σχέση στην οποία κάποιος παίρνει δίνοντας, όπου η ελευθερία, ο αυθορμητισμός και η δημιουργικότητα αφυπνίζονται.

  1. Οδηγώντας σε απομακρυσμένους επαρχιακούς δρόμους

https://www.pinterest.de/pin/98938523040017781/

Έξω από την πόλη γενικά, κάποιος μπορεί να ζήσει πιο ελεύθερα με τα ένστικτα του παρά με τους κανόνες. Δεν υπάρχουν αστυνομικοί για να ελέγξουν την ταχύτητα σας, δεν υπάρχουν σήματα και διασταυρώσεις και κατά κάποιο τρόπο είστε πιο χαλαροί ξέροντας ότι θα πρέπει να αντιδράσετε σε περίπτωση που συμβεί κάτι (δηλαδή αν ένα ζώο πεταχτεί ξαφνικά). Αυτό είναι ένα ακόμα παράδειγμα για μια κατάσταση αναρχίας που το μυαλό μας λαχταρά και απολαμβάνει.

Αν συμφωνούσατε ότι αυτό το είδος αναρχίας θα προκαλούσε χάος στην πόλη που υπάρχει περισσότερη κίνηση, θα συμφωνούσα μόνο εν μέρει. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου όλοι μπορούμε λογικά να συμφωνήσουμε σε ορισμένους κανόνες που θα κάνουν την ζωή μας καλύτερη, όπως τα φανάρια. Όχι μόνο υπάρχει συνήθως μια ομαλή διαδικασία με την οποία τα αυτοκίνητα περνούν από τη διασταύρωση, υπάρχει η αίσθηση ότι όλοι εργαζόμαστε μαζί, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον ως κυρίαρχα όντα και μπορούμε να λειτουργήσουμε χωρίς την παρέμβαση κάποιας εξουσίας.

  1. Πρόσκληση φίλων

Το να καλείτε φίλους για μπάρμπεκιου, πάρτι, ή κάποιο άλλο γεγονός, είναι μια πλήρης κατάσταση αναρχίας. Σπανίως υπάρχει η αίσθηση ότι οι επισκέπτες πρέπει να ακολουθούν αυστηρούς κανόνες, αλλά μάλλον βρίσκονται σε ένα περιβάλλον όπου μπορούν να χαλαρώσουν, να είναι ο εαυτός τους, και να μοιραστούν την βασική απόλαυση του να είναι ζωντανοί ο ένας με τον άλλον. Το να φέρετε ένα δώρο ή ένα μπουκάλι κρασί είναι θέμα προσωπικής επιλογής, δεν είναι υποχρεωτικό. Οι φίλοι σπανίως απαγορεύεται να έρθουν σε ένα πάρτι αν δεν φέρουν ένα δώρο. Το ίδιο ισχύει και για τους οικοδεσπότες. Ενώ ίσως αισθάνονται ότι μπορεί να χρειαστεί να εκπληρώσουν ορισμένες υποχρεώσεις, επιβάλλονται στον εαυτό τους, δεν τους ωθεί κάποια εξωτερική δύναμη. Γι αυτό απολαμβάνουμε να συναντιόμαστε με αυτόν τον τρόπο τόσο πολύ.

  1. Μοναχικότητα

Rim Quinn

Ολομόναχοι με μοναδική παρουσία αυτή της φύσης και της άνεσης του μυαλού και της φαντασίας μας, είναι η τελειότατη κατάσταση αναρχίας. Είναι αδύνατο να είστε μόνοι και να κυβερνείστε. Σε αυτή την ηρεμία και την ακινησία του μυαλού μας, μπορούμε τελικά να καταλήξουμε σε μεγαλύτερη εκτίμηση της έμφυτης προσωπικής κυριαρχίας μας.

  1. Παιδιά που παίζουν

Τα παιδιά που παίζουν μας δίνουν κάθε ελπίδα για την πιθανή προσωπική απελευθέρωση μας από την εξωτερική εξουσία. Πολλοί άνθρωποι θα θυμούνται την αυθόρμητη, απερίσκεπτη «παραίτηση» που αισθάνονταν όταν έπαιζαν σαν παιδιά όπου η φυσική και ενστικτώδης τάξη δημιουργούνταν από την αθωότητα και την αγνότητα μας. Το να βλέπουμε τα παιδιά να τρέχουν και το να τα ακούμε να τραγουδούν και να φωνάζουν μπορούν σίγουρα να μας κάνουν να αισθανθούμε μια κατάσταση αναρχίας, αλλά συνήθως τα κοιτάζουμε με αγάπη και φθόνο.

  1. Η ίδια η φύση

 tesaodevaca.club 

Η ίδια η φύση συνθέτει μια κατάσταση αναρχίας, όπου κανένας οργανισμός δεν «κυβερνά» τον άλλον με κανένα μέσω εξαναγκασμού. Αντίθετα, υπάρχει μια οικολογία και μια αρμονία ατομικής έκφρασης μεταξύ των οργανισμών των ίδιων και σύμφωνα με τις αρχές της Γαίας, υπάρχουν ακόμη αρμονικές και ζωντανές επικοινωνίες μεταξύ των διάφορων οργανισμών. Οι επικοινωνίες μεταξύ των δέντρων σε ένα δάσος είναι καλά παρατηρημένες. Με κάποιους τρόπους, η φύση ενσαρκώνει τη μορφή της συλλογικότητας με την οποία οι προηγμένοι πολιτισμοί ευαίσθητων όντων φιλοδοξούν να ζήσουν.

Η αναρχία επανασχεδιάζεται

Στην κοινωνία μας, γενικά βλέπουμε μια κατάσταση αναρχίας ως αρνητική η οποία είναι ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι καταπιεστές μας για να φοβόμαστε την φυσική επιθυμία μας για προσωπική ελευθερία και αυτοδιαχείριση. Μια κατάσταση αναρχίας είναι η επιθυμητή κατάσταση των πραγματικά κυρίαρχων ατόμων. Ωστόσο, προτού εργαστούμε για να καταστρέψουμε αυτές τις δυνάμεις που μας κυβερνούν προς το παρόν, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βάλουμε κάτι διαφορετικό στη θέση τους, κάποια άλλη μορφή εξουσίας που απλά θα γεμίσει το κενό.

Το κλειδί είναι να εξελιχθούμε συλλογικά προς το να γίνουμε μεμονωμένα κυρίαρχα όντα γεμάτα με αγάπη και συμπόνια ο ένας για τον άλλον προκειμένου να προωθήσουμε κατάλληλα μια ιδανική κατάσταση αναρχίας στον κόσμο μας.

Μετάφραση, επιμέλεια: L.C. από  collective-evolution

© Η αναδημοσίευση περιεχομένου επιτρέπεται μόνο υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις. Διαβάστε τους εδώ

Διαβάστε επίσης


To Top