Γράφει η Εύα Αροτσίδου Τις θυμάσαι εκείνες τις μέρες. Τις δύσκολες, τις στενάχωρες, που σου έφερναν τεράστια εσωτερική αναστάτωση. Τις θυμάσαι έντονα....
Κλείνω τα μάτια μου και χάνομαι σε στιγμές χαρούμενες που έζησα. Πόσες τελικά ήταν; Πολλές, κάθε μία μοναδική, δοσμένη μέσα από θαύματα...
«Πότε θα μεγαλώσεις;» μου έλεγε η μάνα μου. «Κάνεις σαν μικρό παιδί». Καμιά φορά μου έδινε την εντύπωση πως βιαζόταν να μεγαλώσω,...
Ένα υπέροχο κείμενο για όσους έφυγαν από κοντά μας… Πού πάει ένας άνθρωπος όταν φεύγει από εδώ; Πέθανε σου λένε. Και πότε...
Τελικά η ιστορία διδάσκει, πως ζώντας μόνιμα σε μια εξασφαλισμένη ευτυχία, μένοντας μακριά από προβλήματα, προστατεύοντας τον εαυτούλη σου απ’ τα δύσκολα,...
Έχουν όρια λένε οι άνθρωποι. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο μέχρι το οποίο μπορείς να αντέξεις. Κι όμως, κατά έναν τρόπο, ανέχονται πάντα...
Είναι η φορές που φωνάζεις με όλο σου το είναι «φτάνει πια», «δεν αντέχω άλλο» γεμάτες θυμό κι αγανάκτηση. Είναι οι φορές...
Στην αρχή ήταν απλά μια σκέψη. Την καλλιέργησες την σκέψη αυτή και έγινε φαντασία. Η φαντασία, άρχισε να σε γεμίζει άγχος. Και...
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης Έχει ο καιρός, γυρίσματα λα λα λα λαααα λέει το λαϊκό το άσμα κι έχει απόλυτο δίκιο ο...
Είναι βράδυ Τετάρτης και έξω βρέχει. Πάντα ένας τέτοιος καιρός μας κάνει λίγο πιο μελαγχολικούς, πιο εσωστρεφείς και σκεφτόμαστε όσα δε θα...